ἀκόρητος: Difference between revisions

From LSJ
Aristotle, Nicomachean Ethics, 5.30
(Autenrieth)
(big3_2)
Line 18: Line 18:
{{Autenrieth
{{Autenrieth
|auten=([[κορέννῦμι]]): [[insatiate]], w. gen.
|auten=([[κορέννῦμι]]): [[insatiate]], w. gen.
}}
{{DGE
|dgtxt=-ον<br />[[insaciable]], [[que no se harta]] de pers. c. gen. μόθου <i>Il</i>.7.117, πολέμου <i>Il</i>.12.335, cf. <i>Il</i>.20.2, μάχης <i>Col.Memn</i>.62.6 (II d.C.?), ἀϋτῆς <i>Il</i>.13.621, Hes.<i>Sc</i>.346, 433, 459, ἀπειλάων <i>Il</i>.14.479, ὑμεναίων Musae.285, ζήλοιό τ' ἐπισμυγερῶς ἀκόρητοι insaciables en sus celos para su propia ruina</i> A.R.1.616, ἀ. ὑσμίνης Nonn.<i>D</i>.32.166, ἱπποσύνης Nonn.<i>D</i>.37.171, [[δαίμων]] ... κακῶν θρήνων <i>IGBulg</i>.1<sup>2</sup>.220.5 (Odesos I/II d.C.)<br /><b class="num">•</b>de un charlatán τῇ ἀκορήτῳ γλώσσῃ Gr.Nyss.<i>Eun</i>.2.447, de anim. παρδάλιες ... προκάδων ἀκόρητοι <i>h.Ven</i>.71, de cosas οἶστρος Nonn.<i>D</i>.48.552.<br />-ον<br />[[no acicalado]], [[no refinado]], [[ἄγροικος]] ... [[βίος]] ... [[ἀκόρητος]] Ar.<i>Nu</i>.44<br /><b class="num">•</b>del estilo [[no pulido]] Gr.Naz.<i>Ep</i>.51.5.
}}
}}

Revision as of 12:10, 21 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀκόρητος Medium diacritics: ἀκόρητος Low diacritics: ακόρητος Capitals: ΑΚΟΡΗΤΟΣ
Transliteration A: akórētos Transliteration B: akorētos Transliteration C: akoritos Beta Code: a)ko/rhtos

English (LSJ)

ον,

   A insatiate, unsated, c. gen., πολέμου, μάχης, ἀπειλάων, Il.12.335, 20.2, 14.479 (not in Od.), cf. Hes.Sc.346; προκάδων h.Ven.71.    II (κόρις) undisturbed by bugs, Ar.Nu.44 (wrongly expl. by Sch. and Phot.p.63 R. as unswept).

Greek (Liddell-Scott)

ἀκόρητος: -ον, (κορέννυμι) = ἀκόρεστος, ἀχόρταστος, μ. γεν., πολέμου, μάχης, ἀπειλάων, Ἰλ. Μ. 335., Υ. 2., Ξ. 479 (οὐδαμοῦ ἐν Ὀδ., πρβλ. Ἡσ. Ἀσπ. 346· προκάδων, Ὕμ. Ὁμ. εἰς Ἀφρ. 71· πρβλ. ἀκόρεστος. ΙΙ. (κορέω) ὁ μὴ σαρωθείς, μὴ καλλωπισθείς, Ἀριστοφ. Νεφ. 44.

French (Bailly abrégé)

1ος, ον :
malpropre, non nettoyé.
Étymologie: ἀ, κορέω¹.
2ος, ον :
insatiable de, gén..
Étymologie: ἀ, κορέννυμι.

English (Autenrieth)

(κορέννῦμι): insatiate, w. gen.

Spanish (DGE)

-ον
insaciable, que no se harta de pers. c. gen. μόθου Il.7.117, πολέμου Il.12.335, cf. Il.20.2, μάχης Col.Memn.62.6 (II d.C.?), ἀϋτῆς Il.13.621, Hes.Sc.346, 433, 459, ἀπειλάων Il.14.479, ὑμεναίων Musae.285, ζήλοιό τ' ἐπισμυγερῶς ἀκόρητοι insaciables en sus celos para su propia ruina A.R.1.616, ἀ. ὑσμίνης Nonn.D.32.166, ἱπποσύνης Nonn.D.37.171, δαίμων ... κακῶν θρήνων IGBulg.12.220.5 (Odesos I/II d.C.)
de un charlatán τῇ ἀκορήτῳ γλώσσῃ Gr.Nyss.Eun.2.447, de anim. παρδάλιες ... προκάδων ἀκόρητοι h.Ven.71, de cosas οἶστρος Nonn.D.48.552.
-ον
no acicalado, no refinado, ἄγροικος ... βίος ... ἀκόρητος Ar.Nu.44
del estilo no pulido Gr.Naz.Ep.51.5.