ἀμβολάδην: Difference between revisions
καὶ οὐκ ἐκδικᾶταί σου ἡ χείρ, καὶ οὐ μηνιεῖς τοῖς υἱοῖς τοῦ λαοῦ σου καὶ ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν· ἐγώ εἰμι κύριος. Τὸν νόμον μου φυλάξεσθε → Let your hand not seek vengeance; do not show wrath toward the children of your people; love your neighbor as yourself. I am the Lord! Keep my Torah! (Leviticus 19:18f. LXX)
(Autenrieth) |
(2) |
||
Line 21: | Line 21: | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
|auten=([[ἀναβάλλω]]): adv., [[bubbling]] up, Il. 21.364†. | |auten=([[ἀναβάλλω]]): adv., [[bubbling]] up, Il. 21.364†. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἀμβολάδην:''' [ᾰδ], επίρρ. ποιητ. αντί [[ἀναβολάδην]], ([[ἀναβολή]]),<br /><b class="num">I.</b>με κοχλασμό, σε Ομήρ. Ιλ.·<br /><b class="num">II.</b> όμοια με [[προοίμιο]] ή [[προανάκρουσμα]], σε Ομηρ. Ύμν., Πίνδ. | |||
}} | }} |
Revision as of 17:48, 30 December 2018
English (LSJ)
[ᾰδ,] Adv., poet. for ἀναβολάδην: ((ἀναβολή):—
A bubbling up, ὡς δὲ λέβης ζεῖ ἔνδον . . πάντοθεν ἀ. Il.21.364, cf. Hdt.4.181: metaph., by jets, i.e. capriciously, AP10.70 (Maced.). II like an ἀναβολή or prelude, h.Merc.426, Pi.N.10.31.
German (Pape)
[Seite 118] aufsprudelnd, Hom. einmal, vom Wasser im kochenden Fleischtopfe, Il. 21, 364; ζέει ἀμβ. κρήνη Her. 4, 181; aber Pind. N. 10, 33 ἀμβ. ὀμφαὶ αὐτὸν κώμασαν erinnert an ἀναβάλλεσθαι. präludirend.
Greek (Liddell-Scott)
ἀμβολάδην: [ᾰδ], ἐπίρρ. ποιητ. ἀντὶ ἀναβολάδην, ὅπερ δὲν ἀπαντᾷ: (ἀναβολή)· μετὰ καχλασμοῦ, ὡς δὲ λέβης ζεῖ ἔνδον ... πάντοθεν ἀμβολάδην Ἰλ. Φ. 364, ὅθεν ἐδανείσθη αὐτὸ ὁ Ἡρόδ. (4. 181): μεταφ. μετὰ χρονισμοῦ, μετ’ ἀναβολῆς, ἰδιοτρόπως Ἀνθ. Π. 10. 70. ΙΙ. ἐν εἴδει προοιμίου ἢ προανακρούσματος, ὡς τὸ ἀναβολὴ (ἀμβολὰ παρὰ Πινδάρῳ Π. 1. 4): γηρύετ’ ἀμβολάδην Ὕμ. Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 426, Πινδ. Ν. 10. 62: «ἀμβολάδην, ἀναβάλλων ἢ ἐξ ὑποβολῆς· ἀμβολαὶ γὰρ διαναβολαί· ἀρχὴ καὶ προοίμιον παρὰ τοῖς μουσικοῖς» Ἐτυμ. Μ. 80. 21.
French (Bailly abrégé)
adv.
par secousses.
Étymologie: ἀμβολή.
English (Autenrieth)
(ἀναβάλλω): adv., bubbling up, Il. 21.364†.
Greek Monotonic
ἀμβολάδην: [ᾰδ], επίρρ. ποιητ. αντί ἀναβολάδην, (ἀναβολή),
I.με κοχλασμό, σε Ομήρ. Ιλ.·
II. όμοια με προοίμιο ή προανάκρουσμα, σε Ομηρ. Ύμν., Πίνδ.