πολύστονος: Difference between revisions

From LSJ

Πολλοὺς τρέφειν εἴωθε τἀδικήματα → Multos consuevit alere iniuria et nefas → Gar viele sind's, die Unrechttun zu nähren pflegt

Menander, Monostichoi, 445
(slb)
m (Text replacement - "{{Slater\n(.*?)\n}}" to "")
Line 21: Line 21:
{{Autenrieth
{{Autenrieth
|auten=[[much]]-sighing, [[mournful]], Od. 19.118; [[grievous]], Il. 15.451.
|auten=[[much]]-sighing, [[mournful]], Od. 19.118; [[grievous]], Il. 15.451.
}}
{{Slater
|sltr=[[πολύστονος]]<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[much]] bewept, [[rich]] in [[lamentation]] ἐν τάφῳ πολυστόνῳ (Pae. 6.99)
}}
{{Slater
|sltr=[[πολύστονος]]<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[much]] bewept, [[rich]] in [[lamentation]] ἐν τάφῳ πολυστόνῳ (Pae. 6.99)
}}
}}

Revision as of 13:06, 17 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πολύστονος Medium diacritics: πολύστονος Low diacritics: πολύστονος Capitals: ΠΟΛΥΣΤΟΝΟΣ
Transliteration A: polýstonos Transliteration B: polystonos Transliteration C: polystonos Beta Code: polu/stonos

English (LSJ)

ον,

   A much-sighing, mournful, of persons, Od.19.118, A.Th.845 (lyr.).    2 noisy, Νεῖλος f.l. for foreg. in Nic.Th.175; οἶδμα . . πολυστόνου Ἀμφιτρίτης Q.S.14.644.    3 of things, causing many sighs, mournful, grievous, κήδεα, Ἔρις, ἰός, Il.1.445, 11.73, 15.451; ξιφέων πολύστονον ἔργον Archil.3.3; τάφος Pi.Pae.6.99; π. φάτις A. Eu.380 (lyr.); Τροία S.Ph.1346; ἀρά, δαίμων, Ἐρινύς, E.Or.996 (lyr.), Hel.212 (lyr.), Supp.835 (lyr.); ἰός A.R.3.279, etc.

German (Pape)

[Seite 674] viel, oft od. laut seufzend, unglücklich; Od. 19, 118; Soph. El. 1267; auch = viel Seufzer verursachend, κήδεα, Ἔρις, ἰός, Il. 1, 445. 11, 73. 15, 451; ξιφέων ἔργα, Archil. 50; φάτις, Aesch. Eum. 558 Spt. 827; Τροία, Soph. Phil. 1330; ἀρά, Eur. Or. 997; Ἐρινύς, Suppl. 835, u. öfter; einzeln bei sp. D.

Greek (Liddell-Scott)

πολύστονος: -ον, ὁ πολὺ στενάζων, πενθῶν, ἐπὶ προσώπων, Ὀδ. Τ. 118, Αἰσχύλ. Θήβ. 845. 2) ἐπὶ πραγμάτων, ὁ προξενῶν πολλοὺς στεναγμούς, θληβερός, λυπηρός, κήδεα, Ἔρις, ἰὸς Ἰλ. Α. 445, Λ. 73, Ο. 451· ξιφέων πολύστονον ἔργον Ἀρχίλ. 3. 3· π. φάτις Αἰσχύλ. Εὐμ. 380· Τροία Σοφ. Φιλ. 1346· ἀρά, δαίμων Ἐρινὺς Εὐρ. Ἱκέτ. 855, κτλ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 qui se répand en gémissements, infortuné;
2 qui cause beaucoup de lamentations, de grandes douleurs.
Étymologie: πολύς, στένω.

English (Autenrieth)

much-sighing, mournful, Od. 19.118; grievous, Il. 15.451.