ὑπέρδικος: Difference between revisions
τους φίλους λόγων τέχναιν επαίδευσας → Using 2 artifices, you educated (taught) those who love rhetoric.
(SL_2) |
(43) |
||
Line 21: | Line 21: | ||
{{Slater | {{Slater | ||
|sltr=<b>ὑπέρδῐκος, -ον</b> <br /> <b>1</b> [[severely]] [[just]] φυγόντες ὑπέρδικον Νέμεσιν (sc. [[Ὑπερβόρεοι]]: “höchst gerecht,” Hirzel, Agraphos Nomos, 57̆{2}: “für das Recht eintretend,” Fränkel, D &P, 562̆{15}) (P. 10.44) | |sltr=<b>ὑπέρδῐκος, -ον</b> <br /> <b>1</b> [[severely]] [[just]] φυγόντες ὑπέρδικον Νέμεσιν (sc. [[Ὑπερβόρεοι]]: “höchst gerecht,” Hirzel, Agraphos Nomos, 57̆{2}: “für das Recht eintretend,” Fränkel, D &P, 562̆{15}) (P. 10.44) | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ον, Α<br /><b>1.</b> περισσότερο από [[δίκαιος]], πολύ [[αυστηρός]]<br /><b>2.</b> [[συνήγορος]] κάποιου.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ὑπερ</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>δικος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[δίκη]]), <b>πρβλ.</b> [[κατά]]-<i>δικος</i>]. | |||
}} | }} |
Revision as of 12:58, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A more than just, severely just, Νέμεσις Pi.P.10.44; of things, κἂν ὑπέρδικ' ᾖ though they be never so just, S.Aj.1119. Adv. -κως A.Ag.1396. II pleading for another, Sch.Pl.Phd.86e.
German (Pape)
[Seite 1194] 1) überaus gerecht; adv., Aesch. Ag. 1369; Soph. Ai. 1098. – 2) über das Recht waltend, es vertheidigend, beschützend; Νέμεσις, Pind. P. 10, 44; ὁ ὑπέρδικος, der Rechtsbeistand.
Greek (Liddell-Scott)
ὑπέρδῐκος: -ον, ὁ ὑπερβολικῶς δίκαιος, ὁ σφόδρα αὐστηρός, φυγόντες ὑπέρδικον νέμεσιν Πινδ. Π. 10. 68. ― Κατὰ Φώτ.· «ὑπέρδικον: τὸν ἀκροδίκαιον καὶ σφόδρα δίκαιον»· ― ἐπὶ πραγμάτων, τὰ σκληρὰ γάρ τοι, κἂν ὑπέρδικ’ ᾖ, δάκνει, διότι οἱ σκληροὶ λόγοι, ὅσον δίκαιοι καὶ ἂν ὦσι, πειράζουσι, Σοφ. Αἴ. 1119. ― Ἐπίρρ. -κως, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1396. ΙΙ. ὁ συνηγορῶν ὑπέρ τινος, Σχόλ. εἰς Πλάτ. Φαίδ. 86Β. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «ὑπέρδικοι· συνήγοροι οἱ τὸ δίκαιον ὑπερβαίνοντες».
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
tout à fait juste.
Étymologie: ὑπέρ, δίκη.
English (Slater)
ὑπέρδῐκος, -ον
1 severely just φυγόντες ὑπέρδικον Νέμεσιν (sc. Ὑπερβόρεοι: “höchst gerecht,” Hirzel, Agraphos Nomos, 57̆{2}: “für das Recht eintretend,” Fränkel, D &P, 562̆{15}) (P. 10.44)
Greek Monolingual
-ον, Α
1. περισσότερο από δίκαιος, πολύ αυστηρός
2. συνήγορος κάποιου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερ- + -δικος (< δίκη), πρβλ. κατά-δικος].