γυιόω: Difference between revisions
λίγεια μινύρεται θαμίζουσα μάλιστ' ἀηδών → the sweet-voiced nightingale mourns constantly, the sweet-voiced nightingale most loves to warble
(big3_10) |
(3) |
||
Line 24: | Line 24: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=<b class="num">1</b> [[dejar cojo]], [[lisiar]] ὠκέας ἵππους <i>Il</i>.8.402, 416<br /><b class="num">•</b>en v. med.-pas. [[quedar lisiado]] ἤριπε γυιωθείς (Tifón), Hes.<i>Th</i>.858, γυιοῦται ὁ μηρὸς καὶ ἡ κνήμη καὶ ὁ πούς Hp.<i>Art</i>.52, τὸν μὲν ... ἔδρακε γυιωθέντα Q.S.11.55.<br /><b class="num">2</b> [[herir]], [[picar]] ὅντινα γυιώσῃ de una araña, Nic.<i>Th</i>.731.<br /><b class="num">3</b> [[debilitar]] los miembros (μέλι) γυιοῖ καὶ ἀκρωτήρια ψύχει Hp.<i>Acut</i>.59, cf. <i>VM</i> 9<br /><b class="num">•</b>c. gen. ὃν γυιώσῃ τε βίης al cual prive de su vigor</i> ref. la castración, Orph.<i>Fr</i>.135.3. | |dgtxt=<b class="num">1</b> [[dejar cojo]], [[lisiar]] ὠκέας ἵππους <i>Il</i>.8.402, 416<br /><b class="num">•</b>en v. med.-pas. [[quedar lisiado]] ἤριπε γυιωθείς (Tifón), Hes.<i>Th</i>.858, γυιοῦται ὁ μηρὸς καὶ ἡ κνήμη καὶ ὁ πούς Hp.<i>Art</i>.52, τὸν μὲν ... ἔδρακε γυιωθέντα Q.S.11.55.<br /><b class="num">2</b> [[herir]], [[picar]] ὅντινα γυιώσῃ de una araña, Nic.<i>Th</i>.731.<br /><b class="num">3</b> [[debilitar]] los miembros (μέλι) γυιοῖ καὶ ἀκρωτήρια ψύχει Hp.<i>Acut</i>.59, cf. <i>VM</i> 9<br /><b class="num">•</b>c. gen. ὃν γυιώσῃ τε βίης al cual prive de su vigor</i> ref. la castración, Orph.<i>Fr</i>.135.3. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''γυιόω:''' ([[γυιός]]), μέλ. <i>-ώσω</i>, [[καθιστώ]] κάποιον χωλό, σε Ομήρ. Ιλ.· <i>γυιωθείς</i>, αυτός που έγινε [[κουτσός]], [[χωλός]], σε Ησίοδ. | |||
}} | }} |
Revision as of 18:24, 30 December 2018
English (LSJ)
(γυιός)
A lame, γυιώσω . . ὑφ' ἅρμασιν ὠκέας ἵππους Il.8.402, cf. 416; wound, Nic.Th.731; γυιωθείς lame, Hes.Th.858, cf. Hp. Art.52; weaken, reduce, Id.Acut.59; γ. βίης deprive of strength, Orph.Fr.135.
German (Pape)
[Seite 508] (γυιός), lähmen, Hom. zweimal, Iliad. 8, 402 γυιώσω μέν σφωιν ἳππους, 416 γυιώσειν μὲν σφῶιν ἵππους; Apollon. Lex. Homer. p. 55, 26; – γυιωθείς Hes. Th. 857; übh. schwächen, entkräften, Hippocr.; verwunden, Nic. Th. 731.
Greek (Liddell-Scott)
γυιόω: (γυιός), κάμνω τινὰ χωλόν, γυιώσω ὑφ᾿ ἅρμασιν ὠκέας ἵππους Ἰλ. Θ. 402, πρβλ. 416· οὕτω, γυιωθείς, χωλὸς γενόμενος, χωλωθείς, Ἡσ. Θ. 858, πρβλ. Ἱππ. Ἄρθρ. 819· - ἐξασθενῶ, ἐλαττώνω, σμικρύνω, Ἱππ. Ὀξ. 394, κτλ.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
f. γυιώσω;
rendre boiteux, estropier.
Étymologie: γυιός.
English (Autenrieth)
fut. γυιώσω: lame, Il. 8.402 and 416.
Spanish (DGE)
1 dejar cojo, lisiar ὠκέας ἵππους Il.8.402, 416
•en v. med.-pas. quedar lisiado ἤριπε γυιωθείς (Tifón), Hes.Th.858, γυιοῦται ὁ μηρὸς καὶ ἡ κνήμη καὶ ὁ πούς Hp.Art.52, τὸν μὲν ... ἔδρακε γυιωθέντα Q.S.11.55.
2 herir, picar ὅντινα γυιώσῃ de una araña, Nic.Th.731.
3 debilitar los miembros (μέλι) γυιοῖ καὶ ἀκρωτήρια ψύχει Hp.Acut.59, cf. VM 9
•c. gen. ὃν γυιώσῃ τε βίης al cual prive de su vigor ref. la castración, Orph.Fr.135.3.
Greek Monotonic
γυιόω: (γυιός), μέλ. -ώσω, καθιστώ κάποιον χωλό, σε Ομήρ. Ιλ.· γυιωθείς, αυτός που έγινε κουτσός, χωλός, σε Ησίοδ.