διάφωνος: Difference between revisions

From LSJ

πικρὸν με ἀπαιτεῖς ἐνοίκιον → you ask too much of me, you demand a bitter rent from me

Source
(big3_11)
(9)
Line 18: Line 18:
{{DGE
{{DGE
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[discrepante]] ἕτεραι (ἱστορίαι) D.S.4.55, τοιαῦτα ... διάφωνα τοῖς τῶν πολλῶν βουλήμασι Luc.<i>Cyn</i>.16<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ διάφωνον op. τὸ σύμφωνον Hp.<i>Alim</i>.40<br /><b class="num">•</b>[[contradictorio]], [[incoherente]] μηδὲν [[εἰπεῖν]] ἐναντίον ἑαυτῷ καὶ διάφωνον Plu.2.1039d, cf. 1003b, ὁ λόγος D.L.9.95<br /><b class="num">•</b>[[diferente]] δ. αὐτῶν ἡ τάξις Ach.Tat.<i>Intr.Arat</i>.18<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ διάφωνον [[contradicción]] τὸ ὡσανεὶ δ. la aparente contradicción</i> Didym.<i>Gen</i>.25.5.<br /><b class="num">2</b> mús. [[disonante]] τῶν φθόγγων τοὺς μὲν συμφώνους ὄντας, τοὺς δὲ διαφώνους Euc.<i>Sect.Can</i>.praef., φθόγγοι Aristid.Quint.10.1, Theo Sm.49, διαστήματα Anon.Bellerm.58<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ δ. abstr. [[falta de armonía]] op. μέλος Aristox.<i>Harm</i>.25.18<br /><b class="num">•</b>concr. [[sonido discordante]] δ. ἕλκειν producir una nota discordante</i> Damox.2.61, τὰ διάφωνα op. τὰ σύμφωνα en una comparación entre la música y la lengua como órgano del gusto, Hp.<i>Vict</i>.1.18.<br /><b class="num">II</b> adv. -ως<br /><b class="num">1</b> [[en forma discrepante]] δ. ἵσταντα[ι] πρὸς τοὺς ἄνδρας Phld.<i>Rh</i>.2.151, τῷ ὑπάρχοντι S.E.<i>M</i>.7.170, cf. Hipparch.1.4.7, Clem.Al.<i>Strom</i>.1.21.141.<br /><b class="num">2</b> mús. [[en forma discordante]] πρὸς παρανήτην Plu.2.1137c.
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[discrepante]] ἕτεραι (ἱστορίαι) D.S.4.55, τοιαῦτα ... διάφωνα τοῖς τῶν πολλῶν βουλήμασι Luc.<i>Cyn</i>.16<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ διάφωνον op. τὸ σύμφωνον Hp.<i>Alim</i>.40<br /><b class="num">•</b>[[contradictorio]], [[incoherente]] μηδὲν [[εἰπεῖν]] ἐναντίον ἑαυτῷ καὶ διάφωνον Plu.2.1039d, cf. 1003b, ὁ λόγος D.L.9.95<br /><b class="num">•</b>[[diferente]] δ. αὐτῶν ἡ τάξις Ach.Tat.<i>Intr.Arat</i>.18<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ διάφωνον [[contradicción]] τὸ ὡσανεὶ δ. la aparente contradicción</i> Didym.<i>Gen</i>.25.5.<br /><b class="num">2</b> mús. [[disonante]] τῶν φθόγγων τοὺς μὲν συμφώνους ὄντας, τοὺς δὲ διαφώνους Euc.<i>Sect.Can</i>.praef., φθόγγοι Aristid.Quint.10.1, Theo Sm.49, διαστήματα Anon.Bellerm.58<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ δ. abstr. [[falta de armonía]] op. μέλος Aristox.<i>Harm</i>.25.18<br /><b class="num">•</b>concr. [[sonido discordante]] δ. ἕλκειν producir una nota discordante</i> Damox.2.61, τὰ διάφωνα op. τὰ σύμφωνα en una comparación entre la música y la lengua como órgano del gusto, Hp.<i>Vict</i>.1.18.<br /><b class="num">II</b> adv. -ως<br /><b class="num">1</b> [[en forma discrepante]] δ. ἵσταντα[ι] πρὸς τοὺς ἄνδρας Phld.<i>Rh</i>.2.151, τῷ ὑπάρχοντι S.E.<i>M</i>.7.170, cf. Hipparch.1.4.7, Clem.Al.<i>Strom</i>.1.21.141.<br /><b class="num">2</b> mús. [[en forma discordante]] πρὸς παρανήτην Plu.2.1137c.
}}
{{grml
|mltxt=-ον (ΑΝ)<br /><b>1.</b> [[δυσάρεστος]] στην [[ακοή]], [[παράφωνος]]<br /><b>2.</b> [[ασύμφωνος]], [[ανακόλουθος]], [[αντιφατικός]].
}}
}}

Revision as of 06:40, 29 September 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: διάφωνος Medium diacritics: διάφωνος Low diacritics: διάφωνος Capitals: ΔΙΑΦΩΝΟΣ
Transliteration A: diáphōnos Transliteration B: diaphōnos Transliteration C: diafonos Beta Code: dia/fwnos

English (LSJ)

ον,

   A discordant, inconsistent, ἱστορίαι D.S.4.55, cf. Plu.2.1039d, etc.; τινί with one, Luc.Cyn.16; esp. in Music, διάφωνον ἕλκειν strike a false note, Damox.2.61, cf. Hp.Vict.1.18 (metaph. of tastes), etc.; opp. σύμφωνος, Euc.Sect.Can.Praef., Theo Sm.p.49H. Adv. -νως Plu.2.1137c: c.dat., S.E.M.7.170: metaph., δ. ἵστασθαι πρός τινα Phld.Rh.1.90S.

Greek (Liddell-Scott)

διάφωνος: -ον, ὁ παράφωνος, παραφωνίαν ἀποτελῶν, Διόδ. 4. 55· τινι Λουκ. Κυν. 16· διάφωνον ἕλκειν, μουσικὴ φράσις, Δαμόξ. Συντρ. 2. 61.- Ἐπίρρ. -ως, Κλήμ. Ἀλ. 404.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
discordant ; τινι qui ne s’accorde pas avec.
Étymologie: διά, φωνή.

Spanish (DGE)

-ον
I 1discrepante ἕτεραι (ἱστορίαι) D.S.4.55, τοιαῦτα ... διάφωνα τοῖς τῶν πολλῶν βουλήμασι Luc.Cyn.16
subst. τὸ διάφωνον op. τὸ σύμφωνον Hp.Alim.40
contradictorio, incoherente μηδὲν εἰπεῖν ἐναντίον ἑαυτῷ καὶ διάφωνον Plu.2.1039d, cf. 1003b, ὁ λόγος D.L.9.95
diferente δ. αὐτῶν ἡ τάξις Ach.Tat.Intr.Arat.18
subst. τὸ διάφωνον contradicción τὸ ὡσανεὶ δ. la aparente contradicción Didym.Gen.25.5.
2 mús. disonante τῶν φθόγγων τοὺς μὲν συμφώνους ὄντας, τοὺς δὲ διαφώνους Euc.Sect.Can.praef., φθόγγοι Aristid.Quint.10.1, Theo Sm.49, διαστήματα Anon.Bellerm.58
subst. τὸ δ. abstr. falta de armonía op. μέλος Aristox.Harm.25.18
concr. sonido discordante δ. ἕλκειν producir una nota discordante Damox.2.61, τὰ διάφωνα op. τὰ σύμφωνα en una comparación entre la música y la lengua como órgano del gusto, Hp.Vict.1.18.
II adv. -ως
1 en forma discrepante δ. ἵσταντα[ι] πρὸς τοὺς ἄνδρας Phld.Rh.2.151, τῷ ὑπάρχοντι S.E.M.7.170, cf. Hipparch.1.4.7, Clem.Al.Strom.1.21.141.
2 mús. en forma discordante πρὸς παρανήτην Plu.2.1137c.

Greek Monolingual

-ον (ΑΝ)
1. δυσάρεστος στην ακοή, παράφωνος
2. ασύμφωνος, ανακόλουθος, αντιφατικός.