ασύμφωνος

From LSJ

τοῖσι ἐμφανέσι τὰ μὴ γινωσκόμενα τεκμαιρόμενος → judge of the unknown by the known

Source

Greek Monolingual

-η, -ο (AM ἀσύμφωνος, -ον, Α και ἀξ-)
αυτός που δεν είναι σύμφωνος με κάποιον άλλο, διαφορετικός
νεοελλ.
αυτός που έχει διαφορετική γνώμη, που διαφωνεί με κάποιον
αρχ.
1. μη αρμονικός, παράφωνος
2. αυτός που δεν μιλά την ίδια γλώσσα με άλλον.