ἀρχαιόγονος: Difference between revisions
Ὁ σοφὸς ἐν αὑτῷ περιφέρει τὴν οὐσίαν → Qui sapit, is in se cuncta circumfert sua → Der Weise trägt, was er besitzt, in sich herum
(big3_7) |
(6) |
||
Line 21: | Line 21: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">1</b> [[antiguo]], [[noble]] σπέρμα ... ἀρχαιογόνων ... Ἐρεχθειδᾶν S.<i>Ant</i>.981.<br /><b class="num">2</b> [[originario]] [[αἰτία]] Arist.<i>Mu</i>.399<sup>a</sup>26 (cód.); cf. [[ἀρχέγονος]]. | |dgtxt=-ον<br /><b class="num">1</b> [[antiguo]], [[noble]] σπέρμα ... ἀρχαιογόνων ... Ἐρεχθειδᾶν S.<i>Ant</i>.981.<br /><b class="num">2</b> [[originario]] [[αἰτία]] Arist.<i>Mu</i>.399<sup>a</sup>26 (cód.); cf. [[ἀρχέγονος]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἀρχαιόγονος]], -ον (Α)<br />αυτός που κατάγεται από αρχαίο [[γένος]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 06:58, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A of ancient race, of old descent, S.Ant.981. II (perh. parox. ἀρχαιογόνος) original, primal, αἰτία Arist.Mu.399a26 (nisi leg. ἀρχέγονον).
German (Pape)
[Seite 364] aus altem Geschlechte, Soph. Tr. 968; übh. ursprünglich, αἰτία Arist. mund. 6, 21.
Greek (Liddell-Scott)
ἀρχαιόγονος: -ον, ὁ ἐξ ἀρχαίου γένους, λίαν ἀρχαῖος, Σοφ. Ἀντ. 981. ΙΙ. ἴσως παροξ. ἀρχαιο-γόνος, ἀρχικός, πρῶτος, αἰτία Ἀριστ. π. Κόσμ. 6. 21.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
d’une antique origine.
Étymologie: ἀρχαῖος, γίγνομαι.
Spanish (DGE)
-ον
1 antiguo, noble σπέρμα ... ἀρχαιογόνων ... Ἐρεχθειδᾶν S.Ant.981.
2 originario αἰτία Arist.Mu.399a26 (cód.); cf. ἀρχέγονος.
Greek Monolingual
ἀρχαιόγονος, -ον (Α)
αυτός που κατάγεται από αρχαίο γένος.