δολοπλόκος: Difference between revisions
Ἴσος ἴσθι πᾶσι, κἂν ὑπερέχῃς τῷ βίῳ → Quamvis superior sorte, da te aequum omnibus → Sei allen gleich, auch wenn du reicher bist
(big3_12) |
(9) |
||
Line 21: | Line 21: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">1</b> de dioses y héroes [[urdidor de engaños]] epít. de Afrodita, Sapph.1.2, Simon.36.9, Thgn.1386, <i>Lyr.Adesp</i>.31, Orph.<i>H</i>.55.3, prob. en <i>Inc.Lesb</i>.42.7, Ibyc.199.2<i>S</i>., de Eros <i>AP</i> 16.212 (Alph.), de Odiseo, Nonn.<i>D</i>.13.110, de Hera, Nonn.<i>D</i>.8.196<br /><b class="num">•</b>de pers. [[mentiroso]], [[falso]], <i>Cat.Cod.Astr</i>.12.125.23.<br /><b class="num">2</b> de palabras, voces, etc. [[engañoso]] λόγοι Aesop.306, μῦθος Triph.264, ὕμνος Nonn.<i>D</i>.1.413, φωνή Nonn.<i>D</i>.20.265, <i>Par.Eu.Io</i>.11.49. | |dgtxt=-ον<br /><b class="num">1</b> de dioses y héroes [[urdidor de engaños]] epít. de Afrodita, Sapph.1.2, Simon.36.9, Thgn.1386, <i>Lyr.Adesp</i>.31, Orph.<i>H</i>.55.3, prob. en <i>Inc.Lesb</i>.42.7, Ibyc.199.2<i>S</i>., de Eros <i>AP</i> 16.212 (Alph.), de Odiseo, Nonn.<i>D</i>.13.110, de Hera, Nonn.<i>D</i>.8.196<br /><b class="num">•</b>de pers. [[mentiroso]], [[falso]], <i>Cat.Cod.Astr</i>.12.125.23.<br /><b class="num">2</b> de palabras, voces, etc. [[engañoso]] λόγοι Aesop.306, μῦθος Triph.264, ὕμνος Nonn.<i>D</i>.1.413, φωνή Nonn.<i>D</i>.20.265, <i>Par.Eu.Io</i>.11.49. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-α, -ο (AM [[δολοπλόκος]], -ον)<br />αυτός που πλέκει δόλους, που εξυφαίνει πανούργα σχέδια. | |||
}} | }} |
Revision as of 07:05, 29 September 2017
English (LSJ)
ον (α, ον v.l. in Lyr.Adesp.129),
A weaving wiles, Ἀφροδίτα Sapph.1.2; μῦθος Tryph.264.
German (Pape)
[Seite 655] Listen flechtend, Ränke spinnend, verschlagen; Ἀφροδίτη Sappho 1, 2; p. bei Arist. Eth. 7, 7; Eros, Alph. 3 (Plan. 212); γέρων Tryph. 264.
Greek (Liddell-Scott)
δολοπλόκος: -ον, δόλους πλέκων, Ἀφροδίτα, Σαπφὼ 1. 2, πρβλ. Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 7. 6, 3.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui ourdit, trame des ruses.
Étymologie: δόλος, μῦθος.
Spanish (DGE)
-ον
1 de dioses y héroes urdidor de engaños epít. de Afrodita, Sapph.1.2, Simon.36.9, Thgn.1386, Lyr.Adesp.31, Orph.H.55.3, prob. en Inc.Lesb.42.7, Ibyc.199.2S., de Eros AP 16.212 (Alph.), de Odiseo, Nonn.D.13.110, de Hera, Nonn.D.8.196
•de pers. mentiroso, falso, Cat.Cod.Astr.12.125.23.
2 de palabras, voces, etc. engañoso λόγοι Aesop.306, μῦθος Triph.264, ὕμνος Nonn.D.1.413, φωνή Nonn.D.20.265, Par.Eu.Io.11.49.
Greek Monolingual
-α, -ο (AM δολοπλόκος, -ον)
αυτός που πλέκει δόλους, που εξυφαίνει πανούργα σχέδια.