κηλήτης: Difference between revisions
From LSJ
Δρυὸς πεσούσης πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται → Quercu cadente, nemo ignatu abstinet → Fiel erst die Eiche, holt ein jeder Mann sich Holz
(Bailly1_3) |
(20) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου (ὁ) :<br />malade d’une hernie.<br />'''Étymologie:''' [[κήλη]]. | |btext=ου (ὁ) :<br />malade d’une hernie.<br />'''Étymologie:''' [[κήλη]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[κηλήτης]], αττ. τ. [[καλήτης]], ὁ (Α) [[κήλη]]<br />αυτός που πάσχει από [[κήλη]] («καὶ ἐκάλουν ἀλλήλους οὐκ ἀπὸ τῶν ὀνομάτων, ἀλλ' ἀπὸ τῶν ἀτυχημάτων, ὁ [[χωλός]], ὁ [[κηλήτης]], ὁ [[ἀριστερόχειρ]], ὁ [[παραβλώψ]]», <b>Συνέσ.</b>). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:23, 29 September 2017
English (LSJ)
ου, ὁ, (κήλη)
A one who is ruptured, Str.17.3.4, Gal. 10.988, D.C.73.2, AP11.342, Luc.Epigr.39:—Att. καλήτης Phryn. PSp.81 B.
German (Pape)
[Seite 1431] ὁ, att. καλήτης, B. A. 47, der einen Bruch od. Kropf hat; Ep. ad. 92 (XI, 342); D. Cass. 73, 2; Strab. XVII, 827.
Greek (Liddell-Scott)
κηλήτης: -ου, ὁ, (κήλη) ὁ πάσχων ἐκ κήλης, «σπασμένος», Στοβ. 827, Ἀνθ. Π. 11. 342, 404· Ἀττ. καλήτης, Α. Β. 47.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
malade d’une hernie.
Étymologie: κήλη.
Greek Monolingual
κηλήτης, αττ. τ. καλήτης, ὁ (Α) κήλη
αυτός που πάσχει από κήλη («καὶ ἐκάλουν ἀλλήλους οὐκ ἀπὸ τῶν ὀνομάτων, ἀλλ' ἀπὸ τῶν ἀτυχημάτων, ὁ χωλός, ὁ κηλήτης, ὁ ἀριστερόχειρ, ὁ παραβλώψ», Συνέσ.).
