λιποταξία: Difference between revisions
Ὦ τύμβος, ὦ νυμφεῖον, ὦ κατασκαφὴς οἴκησις αἰείφρουρος, οἷ πορεύομαι πρὸς τοὺς ἐμαυτῆς, ὧν ἀριθμὸν ἐν νεκροῖς πλεῖστον δέδεκται Φερσέφασσ' ὀλωλότων. → Tomb, bridal chamber, eternal prison in the caverned rock, whither I go to find mine own, those many who have perished, and whom Persephone hath received among the dead. | Tomb, bridal-chamber, deep-dug eternal prison where I go to find my own, whom in the greatest numbers destruction has seized and Persephone has welcomed among the dead.
(Bailly1_3) |
(23) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ας (ἡ) :<br /><i>mieux que</i> [[λειποταξία]];<br />désertion d’un poste.<br />'''Étymologie:''' cf. [[λιποτακτέω]]. | |btext=ας (ἡ) :<br /><i>mieux que</i> [[λειποταξία]];<br />désertion d’un poste.<br />'''Étymologie:''' cf. [[λιποτακτέω]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=η (Α [[λιποταξία]]) [[λιποτάκτης]]<br />η αυθαίρετη [[εγκατάλειψη]] τών τάξεων του στρατού («λιποταξίαν καὶ στρατείας ἀπόδρασιν», Δημ.)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> (Στρ. Π.Κ.) [[έγκλημα]] που διαπράττει [[στρατιωτικός]] όταν εγκαταλείπει [[χωρίς]] [[άδεια]] τον [[τόπο]] στον οποίο έχει διαταχθεί να παραμείνει ή όταν υπερβαίνει τα χρονικά όρια της άδειάς του<br /><b>2.</b> [[εγκατάλειψη]] συναγωνιστών σε μια [[κοινή]] [[προσπάθεια]] ή σε έναν ιδεολογικό αγώνα<br /><b>αρχ.</b><br /><b>μτφ.</b> η [[μετά]] θάνατον [[διάσπαση]] τών προσαρμοσμένων [[μερών]] του σώματος («[[διάλυσις]] τῶν ἐν τῷ ζῴῳ πάντων καὶ [[λιποταξία]] συμβαίνει», Ανατολ.). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:33, 29 September 2017
English (LSJ)
ἡ,
A desertion, D.21.166 codd. (-ιον Cobet): metaph., διάλυσις τῶν ἐν τῷ ζῴῳ πάντων καὶ λ. συμβαίνει (after death) Anatoliusap.Theol.Ar.35.
Greek (Liddell-Scott)
λῐποταξία: ἡ, ἡ ἐγκατάλειψις τῆς τάξεως ἐν τῷ στρατῷ, ἀπόδρασις, Δημ. 568. 8.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
mieux que λειποταξία;
désertion d’un poste.
Étymologie: cf. λιποτακτέω.
Greek Monolingual
η (Α λιποταξία) λιποτάκτης
η αυθαίρετη εγκατάλειψη τών τάξεων του στρατού («λιποταξίαν καὶ στρατείας ἀπόδρασιν», Δημ.)
νεοελλ.
1. (Στρ. Π.Κ.) έγκλημα που διαπράττει στρατιωτικός όταν εγκαταλείπει χωρίς άδεια τον τόπο στον οποίο έχει διαταχθεί να παραμείνει ή όταν υπερβαίνει τα χρονικά όρια της άδειάς του
2. εγκατάλειψη συναγωνιστών σε μια κοινή προσπάθεια ή σε έναν ιδεολογικό αγώνα
αρχ.
μτφ. η μετά θάνατον διάσπαση τών προσαρμοσμένων μερών του σώματος («διάλυσις τῶν ἐν τῷ ζῴῳ πάντων καὶ λιποταξία συμβαίνει», Ανατολ.).
