μονόπελμος: Difference between revisions
From LSJ
Μιμοῦ τὰ σεμνά, μὴ κακῶν μιμοῦ τρόπους → Graves imitatormores, ne imitator malos → Das Edle nimm zum Vorbild, nicht der Schlechten Art
(Bailly1_3) |
(25) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui n’a qu’une semelle.<br />'''Étymologie:''' [[μόνος]], [[πέλμα]]. | |btext=ος, ον :<br />qui n’a qu’une semelle.<br />'''Étymologie:''' [[μόνος]], [[πέλμα]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[μονόπελμος]], -ον (Α)<br />(για υποδήματα) αυτός που έχει ένα μόνο [[πέλμα]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>μον</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>πελμος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[πέλμα]]), <b>[[πρβλ]].</b> <i>βαθύ</i>-<i>πελμος</i>]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:39, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A with a single sole, AP6.294 (Phan.), Edict.Diocl.9.16. πεπλος, ον, with but one robe, i.e. wearing the tunic only (v. ἄπεπλος), like a Dorian maiden, E.Hec.933 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 204] einsöhlig, B. A. 425; συγχίς, Phani. 2 (VI, 294).
Greek (Liddell-Scott)
μονόπελμος: -ον, ὁ ἔχων ἓν μόνον πέλμα, Ἀνθ. Π. 6. 294.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui n’a qu’une semelle.
Étymologie: μόνος, πέλμα.
Greek Monolingual
μονόπελμος, -ον (Α)
(για υποδήματα) αυτός που έχει ένα μόνο πέλμα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)- + -πελμος (< πέλμα), πρβλ. βαθύ-πελμος].
