οὐρανόνικος: Difference between revisions
From LSJ
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
(Bailly1_4) |
(30) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui triomphe du ciel.<br />'''Étymologie:''' [[οὐρανός]], [[νικάω]]. | |btext=ος, ον :<br />qui triomphe du ciel.<br />'''Étymologie:''' [[οὐρανός]], [[νικάω]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[οὐρανόνικος]], -ον (Α)<br />αυτός που νικά τον ουρανό.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ουρανο</i>- <span style="color: red;">+</span> [[νίκη]] (<b>πρβλ.</b> <i>Ολυμπιό</i>-<i>νικος</i>)]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:05, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A conquering heaven, γαμετῶν οὐ. A.Supp.165 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 417] den Himmel besiegend, übertreffend, Aesch. Suppl. 156. 170, ἄτα.
Greek (Liddell-Scott)
οὐρᾰνόνῑκος: -ον, ὁ νικῶν τὸν οὐρανὸν, ἄτη οὐρ. = οὐράνιον ἄχος (ἴδε οὐράνιος ΙΙ. 2), Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 165.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui triomphe du ciel.
Étymologie: οὐρανός, νικάω.
Greek Monolingual
οὐρανόνικος, -ον (Α)
αυτός που νικά τον ουρανό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ουρανο- + νίκη (πρβλ. Ολυμπιό-νικος)].
