ὀρθόκρανος: Difference between revisions
From LSJ
(Bailly1_4) |
(29) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui dresse son sommet.<br />'''Étymologie:''' [[ὀρθός]], [[κράνον]]. | |btext=ος, ον :<br />qui dresse son sommet.<br />'''Étymologie:''' [[ὀρθός]], [[κράνον]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ὀρθόκρανος]], -ον (Α)<br />αυτός που έχει υψωμένη την [[κορυφή]], [[ψηλός]] («[[τύμβος]] [[ὀρθόκρανος]]», <b>Σοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ορθ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>κρανος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[κρᾶνον]] [<b>πρβλ.</b> [[κρανίον]]), <b>πρβλ.</b> <i>πολύ</i>-<i>κρανος</i>]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:10, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A having a high head, τύμβος ὀ. a high funeral-mound, S.Ant.1203.
German (Pape)
[Seite 374] mit grade emporragendem Haupte, τύμβος, ein erhöhter Grabhügel, Soph. Ant. 1188, der Schol. erkl. einfach ὑψηλός.
Greek (Liddell-Scott)
ὀρθόκρᾱνος: -ον, ὁ ἔχων ὑψωμένην τὴν κεφαλήν, τύμβος ὀρθ., ὑψηλὸς τάφος, Σοφ. Ἀντ. 1203.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui dresse son sommet.
Étymologie: ὀρθός, κράνον.
Greek Monolingual
ὀρθόκρανος, -ον (Α)
αυτός που έχει υψωμένη την κορυφή, ψηλός («τύμβος ὀρθόκρανος», Σοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ορθ(ο)- + -κρανος (< κρᾶνον [πρβλ. κρανίον), πρβλ. πολύ-κρανος].
