ποινητήρ: Difference between revisions
From LSJ
ὀφθαλμοὶ γὰρ τῶν ὤτων ἀκριβέστεροι μάρτυρες → the eyes are more accurate witnesses than the ears, the eyes are more exact witnesses than the ears
(Bailly1_4) |
(33) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ῆρος;<br /><i>adj. m.</i><br />qui punit, vengeur.<br />'''Étymologie:''' [[ποινάω]]. | |btext=ῆρος;<br /><i>adj. m.</i><br />qui punit, vengeur.<br />'''Étymologie:''' [[ποινάω]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ῆρος, ὁ, Α θηλ. τ. [[ποινήτειρα]] Μ<br />[[εκδικητής]], [[τιμωρός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ποινῶμαι</i> <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] -<i>τήρ</i> (<b>πρβλ.</b> <i>οδηγη</i>-<i>τήρ</i>)]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:19, 29 September 2017
English (LSJ)
ῆρος, ὁ,
A avenger, Opp.H.2.421.
German (Pape)
[Seite 652] ῆρος, ὁ, Rächer, Strafer, Verfolger, Opp. Hal. 2, 421.
Greek (Liddell-Scott)
ποινητήρ: ῆρος, ὁ, (ποινάω) ἐκδικητής, Ὀππ. Ἁλ. 2. 421.
French (Bailly abrégé)
ῆρος;
adj. m.
qui punit, vengeur.
Étymologie: ποινάω.
Greek Monolingual
-ῆρος, ὁ, Α θηλ. τ. ποινήτειρα Μ
εκδικητής, τιμωρός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ποινῶμαι + επίθημα -τήρ (πρβλ. οδηγη-τήρ)].
