πολύθεος: Difference between revisions
οἱ βάρβαροι γὰρ ἄνδρας ἡγοῦνται μόνους τοὺς πλεῖστα δυναμένους καταφαγεῖν καὶ πιεῖν → for great feeders and heavy drinkers are alone esteemed as men by the barbarians
(Bailly1_4) |
(33) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />aux nombreuses divinités.<br />'''Étymologie:''' [[πολύς]], [[θεός]]. | |btext=ος, ον :<br />aux nombreuses divinités.<br />'''Étymologie:''' [[πολύς]], [[θεός]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-η, -ο / [[πολύθεος]], -ον, ΝΜΑ<br /><b>1.</b> αυτός που έχει πολλούς θεούς (α. «πολύθεη [[θρησκεία]]» β. «μηδ' ἴδῃς μ' ἐξ ἑδρῶν πολυθέων ῥυσιασθεῖσαν», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>2.</b> αυτός που ανήκει σε πολλούς θεούς («πολυθεοτάτη γάρ, ὡς ὁρᾷς, ἡ [[ἐκκλησία]]», <b>Λουκιαν.</b>)<br /><b>3.</b> αυτός που πιστεύει σε πολλούς θεούς, [[πολυθεϊστής]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που αποτελείται από πολλούς θεούς («[[πολύθεος]] [[θίασος]]», Φίλ.)<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «[[δόξα]] [[πολύθεος]]» — η πολυθεΐα. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>πολυθέως</i>, ΜΑ<br />[[κατά]] τρόπο πολυθεϊστικό.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>πολυ</i>- <span style="color: red;">+</span> [[θεός]] (<b>πρβλ.</b> <i>ισό</i>-<i>θεος</i>)]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:19, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A of or belonging to many gods, ἕδρα A.Supp.424 (lyr.); ἐκκλησία Luc.JTr.14 (Sup.). II believing in many gods, Procop.Arc.11; δόξα π. polytheism, Ph.1.41, al. III consisting of many gods, θίασος, στῖφος, ib.609,426.
German (Pape)
[Seite 663] von vielen Göttern; ἕδραι, Aesch. Suppl. 419; ἐκκλησία πολυθεωτάτη, Luc. Iov. Trag. 14. – Auch der viele Götter annimmt, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
πολύθεος: -ον, ὁ ἀνήκων εἰς πολλοὺς θεούς, ὁ ἔχων πολλοὺς θεούς, ἕδρα Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 424· ἐκκλησία πολυθεωτάτη, ἐκ πολλῶν θεῶν, Λουκ. ἐν Διῒ Τραγ. 14· ― δόξα π., ἡ πολυθεΐα, μνημονεύεται· ἐκ τοῦ Φίλωνος· ἡ π. τῶν Ἑλλήνων πλάνη Ἰω. Δαμασκ.· κλπ. Ἐπίρρ. -ως, Γρηγ. Ναζ. Ὁμιλ. 37. 611C, 3.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
aux nombreuses divinités.
Étymologie: πολύς, θεός.
Greek Monolingual
-η, -ο / πολύθεος, -ον, ΝΜΑ
1. αυτός που έχει πολλούς θεούς (α. «πολύθεη θρησκεία» β. «μηδ' ἴδῃς μ' ἐξ ἑδρῶν πολυθέων ῥυσιασθεῖσαν», Αισχύλ.)
2. αυτός που ανήκει σε πολλούς θεούς («πολυθεοτάτη γάρ, ὡς ὁρᾷς, ἡ ἐκκλησία», Λουκιαν.)
3. αυτός που πιστεύει σε πολλούς θεούς, πολυθεϊστής
αρχ.
1. αυτός που αποτελείται από πολλούς θεούς («πολύθεος θίασος», Φίλ.)
2. φρ. «δόξα πολύθεος» — η πολυθεΐα.
επίρρ...
πολυθέως, ΜΑ
κατά τρόπο πολυθεϊστικό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + θεός (πρβλ. ισό-θεος)].
