πολυκύμων: Difference between revisions
Οὐδεὶς μετ' ὀργῆς ἀσφαλῶς βουλεύεται → Consilia sunt intuta, quibus ira adsidet → Im Zorn fasst keiner ungefährdet einen Plan
(Bailly1_4) |
(33) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />aux flots agités, houleux.<br />'''Étymologie:''' [[πολύς]], [[κῦμα]]. | |btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />aux flots agités, houleux.<br />'''Étymologie:''' [[πολύς]], [[κῦμα]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=<b>(I)</b><br />-ύκυμον, Α<br />[[πολυκύμαντος]], με [[πολλά]] κύματα («πόντου πολυκύμονος ἀτρυγέτοιο πυθμένα κινήσας», Σόλ.).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>πολυ</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>κύμων</i> (<span style="color: red;"><</span> [[κῦμα]] «θαλάσσιο [[κύμα]]»), <b>βλ.</b> [[ακύμων]] (Ι)].———————— <b>(II)</b><br />-ύκυμον, Α<br />[[καρποφόρος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>πολυ</i>- <span style="color: red;">+</span> <i>κύμων</i> (<span style="color: red;"><</span> [[κῦμα]] «[[κύημα]], [[έμβρυο]]»), <b>πρβλ.</b> [[ακύμων]] (ΙΙ)]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:19, 29 September 2017
English (LSJ)
[κῡ], ον, gen. ονος, (κῦμἀ = foreg.,
A πόντος Sol.13.19, Emp.38.3. II (κύω) bringing forth much, gloss on ἐρικύμων, Sch.A.Ag.119.
German (Pape)
[Seite 665] viel od. sehr wogend, πόντος, Solon. el. 1, 19; – viel gebährend, sehr fruchtbar, Schol. Aesch. Ag. 121, für ἐρικύμων.
Greek (Liddell-Scott)
πολῠκύμων: -ον, γεν. ονος, (κύω, κῦμα) ὁ ἔχων πολλὰ κύματα, πολυτάραχος, πόντος Σόλων 12. 19, Ἐμπεδ. 235. ΙΙ. ὁ πολλὰ κυοφορῶν, παράγων, Σχόλ. εἰς Αἰσχύλ. Ἀγ. 119.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
aux flots agités, houleux.
Étymologie: πολύς, κῦμα.
Greek Monolingual
(I)
-ύκυμον, Α
πολυκύμαντος, με πολλά κύματα («πόντου πολυκύμονος ἀτρυγέτοιο πυθμένα κινήσας», Σόλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + -κύμων (< κῦμα «θαλάσσιο κύμα»), βλ. ακύμων (Ι)].———————— (II)
-ύκυμον, Α
καρποφόρος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + κύμων (< κῦμα «κύημα, έμβρυο»), πρβλ. ακύμων (ΙΙ)].
