κηροπαγής: Difference between revisions
Εὐφήμει, ὦ ἄνθρωπε· ἁσμενέστατα μέντοι αὐτὸ ἀπέφυγον, ὥσπερ λυττῶντά τινα καὶ ἄγριον δεσπότην ἀποδράς → Hush, man, most gladly have I escaped this thing you talk of, as if I had run away from a raging and savage beast of a master
(20) |
(5) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[κηροπαγής]], -ές (Α)<br /><b>1.</b> συναρμοσμένος, στερεωμένος, κολλημένος με [[κερί]]<br /><b>2.</b> κατασκευασμένος με [[κερί]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[κηρός]] <span style="color: red;">+</span> -<i>παγής</i> (<span style="color: red;"><</span> θ. <i>παγ</i>- του [[πήγνυμι]], <b>[[πρβλ]].</b> παθ. αόρ. β' <i>ε</i>-<i>πάγ</i>-<i>ην</i>), <b>[[πρβλ]].</b> <i>δορυ</i>-<i>παγής</i>, <i>προσωπο</i>-<i>παγής</i>]. | |mltxt=[[κηροπαγής]], -ές (Α)<br /><b>1.</b> συναρμοσμένος, στερεωμένος, κολλημένος με [[κερί]]<br /><b>2.</b> κατασκευασμένος με [[κερί]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[κηρός]] <span style="color: red;">+</span> -<i>παγής</i> (<span style="color: red;"><</span> θ. <i>παγ</i>- του [[πήγνυμι]], <b>[[πρβλ]].</b> παθ. αόρ. β' <i>ε</i>-<i>πάγ</i>-<i>ην</i>), <b>[[πρβλ]].</b> <i>δορυ</i>-<i>παγής</i>, <i>προσωπο</i>-<i>παγής</i>]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''κηροπᾰγής:''' -ές ([[πήγνυμι]]), δεμένος με [[κερί]], σε Ανθ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:08, 30 December 2018
English (LSJ)
ές,
A fastened with wax, θαλάμαι AP6.239 (Apollonid.), cf. Man.1.242.
German (Pape)
[Seite 1433] ές, aus Wachs zusammengefügt; θαλάμαι, Bienenzellen, Apollnds. 6 (VI, 239); τρίχες Maneth. 1, 242.
Greek (Liddell-Scott)
κηροπᾰγής: -ές, ἐστερεωμένος, ἐστηριγμένος, κεκολλημένος διὰ κηροῦ, Ἀνθολ. Π. 6. 239. Μανέθ. 1. 242.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
collé avec de la cire.
Étymologie: κηρός, πήγνυμι.
Greek Monolingual
κηροπαγής, -ές (Α)
1. συναρμοσμένος, στερεωμένος, κολλημένος με κερί
2. κατασκευασμένος με κερί.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κηρός + -παγής (< θ. παγ- του πήγνυμι, πρβλ. παθ. αόρ. β' ε-πάγ-ην), πρβλ. δορυ-παγής, προσωπο-παγής].
