ἀρίδακρυς: Difference between revisions
Μή μοι γένοιθ', ἃ βούλομ', ἀλλ' ἃ συμφέρει → Ne sit mihi, quod cupio, sed quod expedit → nicht was ich will, geschehe mir, doch was mir nützt
(big3_6) |
(3) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=(ἀρίδακρῠς) -ῠ<br /><br /><b class="num">• Prosodia:</b> [ᾰρῐ-]<br /><br /><b class="num">• Morfología:</b> [gen. -υος]<br /><b class="num">1</b> [[abundante en lágrimas]], [[γόος]] A.<i>Pers</i>.947, cf. Poll.2.63.<br /><b class="num">2</b> de pers. [[que llora mucho]], [[dado al llanto]] γυνὴ ἀνδρὸς ... ἀρίδακρυ μᾶλλον Arist.<i>HA</i> 608<sup>b</sup>9, cf. Arist.<i>Pr</i>.953<sup>b</sup>11, prov. ἀριδάκρυες ἀνέρες ἐσθλοί Sch.Er.<i>Il</i>.1.349, ἀγαθοὶ δ' ἀριδάκρυες ἄνδρες Zen.1.4<br /><b class="num">•</b>peyor. γενόμενος φιλήδονος ... ἔσει ... ἀ. Ph.2.269. | |dgtxt=(ἀρίδακρῠς) -ῠ<br /><br /><b class="num">• Prosodia:</b> [ᾰρῐ-]<br /><br /><b class="num">• Morfología:</b> [gen. -υος]<br /><b class="num">1</b> [[abundante en lágrimas]], [[γόος]] A.<i>Pers</i>.947, cf. Poll.2.63.<br /><b class="num">2</b> de pers. [[que llora mucho]], [[dado al llanto]] γυνὴ ἀνδρὸς ... ἀρίδακρυ μᾶλλον Arist.<i>HA</i> 608<sup>b</sup>9, cf. Arist.<i>Pr</i>.953<sup>b</sup>11, prov. ἀριδάκρυες ἀνέρες ἐσθλοί Sch.Er.<i>Il</i>.1.349, ἀγαθοὶ δ' ἀριδάκρυες ἄνδρες Zen.1.4<br /><b class="num">•</b>peyor. γενόμενος φιλήδονος ... ἔσει ... ἀ. Ph.2.269. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἀρίδακρῠς:''' -υ, γεν. <i>-υος</i> ([[δάκρυ]]), αυτός που κλαίει [[πολύ]], ο [[πολύδακρυς]], σε Αισχύλ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 21:40, 30 December 2018
English (LSJ)
υ, gen. υος,
A very tearful, γόος A.Pers.947 (lyr.); of persons, Arist.HA608b9, Pr. 953b11: prov., ἀριδάκρυες ἀνέρες ἐσθλοί Sch. Ven.Il.1.349; but in bad sense, Ph.2.269.
German (Pape)
[Seite 350] υος, dasselbe, γόος Aesch. Pers. 910; ἀγαθοὶ δ' ἀριδάκρυες ἄνδρες Zen. 1, 14. Vgl. Schol. Il. 19, 5.
Greek (Liddell-Scott)
ἀρίδακρῠς: υ, γεν. -υος, ὁ πολύδακρυς γόος Αἰσχύλ. Πέρς. 947˙ ἐπὶ προσ., Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 9. 1. 1, πρβλ. 30. 1, 7˙ παροιμ. , ἀριδάκρυες ἀνέρες ἐσθλοὶ Σχόλ. Ἐν. εἰς Ἰλ. Α. 349.
French (Bailly abrégé)
υς, υ;
accompagné de larmes abondantes.
Étymologie: ἀρι-, δάκρυ.
Spanish (DGE)
(ἀρίδακρῠς) -ῠ
• Prosodia: [ᾰρῐ-]
• Morfología: [gen. -υος]
1 abundante en lágrimas, γόος A.Pers.947, cf. Poll.2.63.
2 de pers. que llora mucho, dado al llanto γυνὴ ἀνδρὸς ... ἀρίδακρυ μᾶλλον Arist.HA 608b9, cf. Arist.Pr.953b11, prov. ἀριδάκρυες ἀνέρες ἐσθλοί Sch.Er.Il.1.349, ἀγαθοὶ δ' ἀριδάκρυες ἄνδρες Zen.1.4
•peyor. γενόμενος φιλήδονος ... ἔσει ... ἀ. Ph.2.269.
Greek Monotonic
ἀρίδακρῠς: -υ, γεν. -υος (δάκρυ), αυτός που κλαίει πολύ, ο πολύδακρυς, σε Αισχύλ.
