εὐγένειος: Difference between revisions
Ζῆν οὐκ ἔδει γυναῖκα κατὰ πολλοὺς τρόπους → Nullam esse decuit feminam multis modis → Kein Leben steht der Frau aus vielen Gründen zu
(14) |
(4) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[εὐγένειος]], -ον και επικ. τ. ἠϋγένειος, -ον (Α)<br /><b>1.</b> (για [[λιοντάρι]]) αυτός που έχει ωραία [[χαίτη]] («[[λέων]]... ἠϋγένειος», <b>Ομ. Οδ.</b>)<br /><b>2.</b> (για άνδρες και για τον θεό Πάνα) αυτός που έχει ωραία γένια.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> [[γένειον]]. | |mltxt=[[εὐγένειος]], -ον και επικ. τ. ἠϋγένειος, -ον (Α)<br /><b>1.</b> (για [[λιοντάρι]]) αυτός που έχει ωραία [[χαίτη]] («[[λέων]]... ἠϋγένειος», <b>Ομ. Οδ.</b>)<br /><b>2.</b> (για άνδρες και για τον θεό Πάνα) αυτός που έχει ωραία γένια.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> [[γένειον]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''εὐγένειος:''' Επικ. ἠϋγεν-, -ον ([[γένειον]]), λέγεται για [[λιοντάρι]], αυτό που έχει ωραία [[χαίτη]], σε Όμηρ.· λέγεται για άνδρες, αυτός που έχει ωραία γένια, σε Πλάτ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 23:08, 30 December 2018
English (LSJ)
Ep. ἠϋγέν-, ον, (γένειον) of a lion,
A well-maned, λέων . . ἠϋγένειος Od.4.456; λίς Il.15.275; of Pan, well-bearded, h.Hom.19.39; of men, Pl.Euthphr.2b, Luc.Icar.10.
German (Pape)
[Seite 1059] mit starkem Barte, Plat. Euthyphr. 2 b; Luc. Iup. Trag. 26. S. ήϋγ.
Greek (Liddell-Scott)
εὐγένειος: Ἐπικ. ἠϋγένειος, ον, (γένειον) ἐπὶ λέοντος, ὁ ἔχων καλὸν γένειον ἢ ὡραίαν χαίτην, λέων... ἠϋγένειος Ὀδ. Δ. 456· λὶς Ἰλ. Ο. 275, Ρ. 109, κλ.· ἐπὶ τοῦ Πανός, ἔχων καλὸν γένειον, Ὁμ. Ὕμν. 18. 39· ἐπὶ ἀνδρῶν, Πλάτ. Εὐθύφρων 2Β, Λουκ. Ἰκαρ. 20.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 à la barbe touffue, barbu;
2 à la belle crinière.
Étymologie: εὖ, γένειον.
Greek Monolingual
εὐγένειος, -ον και επικ. τ. ἠϋγένειος, -ον (Α)
1. (για λιοντάρι) αυτός που έχει ωραία χαίτη («λέων... ἠϋγένειος», Ομ. Οδ.)
2. (για άνδρες και για τον θεό Πάνα) αυτός που έχει ωραία γένια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + γένειον.
Greek Monotonic
εὐγένειος: Επικ. ἠϋγεν-, -ον (γένειον), λέγεται για λιοντάρι, αυτό που έχει ωραία χαίτη, σε Όμηρ.· λέγεται για άνδρες, αυτός που έχει ωραία γένια, σε Πλάτ.
