φυκτός: Difference between revisions
καὶ ἄλλως δὲ πολυειδῶς συζευγνύουσι τοῖς πράγµασι τὰ µαθήµατα, ὡς καὶ τῶν πραγµάτων ὁµοιοῦσθαι τοῖς µαθήµασι δυναµένων καὶ τῶν µαθηµάτων τοῖς πράγµασι φύσιν ἐχόντων ἀπεικάζεσθαι καὶ ἀµφοτέρων πρὸς ἄλληλα ἀνθοµοιουµένων → they couple mathematical objects to things in several other ways as well, since things can be assimilated to mathematical objects, and mathematical objects can by nature be likened to things, both being in a relation of mutual resemblance
(45) |
(6) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ή, -όν, Α<br />(<b>ποιητ. τ.</b>) αυτός τον οποίο μπορεί [[κανείς]] να αποφύγει, [[φευκτός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>φυγ</i>- της μηδενισμένης βαθμίδας της ρίζας του ρ. [[φεύγω]] <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>τος</i> τών ρηματ. επιθ. με [[τροπή]] του -<i>γ</i>- σε -<i>κ</i>- προ του -<i>τ</i>-]. | |mltxt=-ή, -όν, Α<br />(<b>ποιητ. τ.</b>) αυτός τον οποίο μπορεί [[κανείς]] να αποφύγει, [[φευκτός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>φυγ</i>- της μηδενισμένης βαθμίδας της ρίζας του ρ. [[φεύγω]] <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>τος</i> τών ρηματ. επιθ. με [[τροπή]] του -<i>γ</i>- σε -<i>κ</i>- προ του -<i>τ</i>-]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''φυκτός:''' -ή, -όν, αρχ. [[τύπος]] του [[φευκτός]], αυτός που μπορεί να αποφευχθεί ή να δραπετεύσει, να φύγει, σε Όμηρ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 02:36, 31 December 2018
English (LSJ)
ή, όν, older and poet. form of φευκτός,
A to be shunned or escaped, avoidable, οὐκέτι φυκτὰ πέλωνται Il.16.128, cf. Od.8.299, 14.489.
German (Pape)
[Seite 1313] bloß poet. adj. verb. von φεύγω, dem man entfliehen kann, vermeidlich, οὐκέτι φυκτὰ πέλονται, Il. 16, 128 Od. 8, 299. 14, 489; – auch = geflohen, vermieden, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
φυκτός: -ή, -όν, ἀρχαιότερος καὶ ποιητ. τύπος τοῦ φευκτός, ὃν δύναταί τις νὰ ἐκφύγῃ ἢ ἀποφύγῃ, οὐκέτι φυκτὰ πέλονται Ἰλ. Π. 128, Ὀδ. Θ. 299, Ξ. 489.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
adj. verb. de φεύγω.
English (Autenrieth)
(φεύγω): to be escaped; neut. pl. impers., οὐκέτι φυκτὰ πέλονται, ‘there is no escape more,’ Il. 16.128, Od. 8.299.
Greek Monolingual
-ή, -όν, Α
(ποιητ. τ.) αυτός τον οποίο μπορεί κανείς να αποφύγει, φευκτός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. φυγ- της μηδενισμένης βαθμίδας της ρίζας του ρ. φεύγω + κατάλ. -τος τών ρηματ. επιθ. με τροπή του -γ- σε -κ- προ του -τ-].
Greek Monotonic
φυκτός: -ή, -όν, αρχ. τύπος του φευκτός, αυτός που μπορεί να αποφευχθεί ή να δραπετεύσει, να φύγει, σε Όμηρ.
