ἱπποδέτης: Difference between revisions
τούτου δὲ συμβαίνοντος ἀναγκαῖον γίγνεσθαι πάροδον καὶ τροπὰς τῶν ἐνδεδεμένων ἄστρων → but if this were so, there would have to be passings and turnings of the fixed stars
(5) |
(2b) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἱπποδέτης:''' -ου, ὁ ([[δέω]], [[δένω]]), αυτός που δένει τα άλογα, [[καπίστρι]], [[χαλινάρι]], σε Σοφ. | |lsmtext='''ἱπποδέτης:''' -ου, ὁ ([[δέω]], [[δένω]]), αυτός που δένει τα άλογα, [[καπίστρι]], [[χαλινάρι]], σε Σοφ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἱπποδέτης:''' ου adj. служащий для привязывания лошади ([[ῥυτήρ]] Soph.). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 22:08, 31 December 2018
English (LSJ)
ου, ὁ,
A binding horses, ῥυτήρ S.Aj.241 (anap.); epith. of Heracles at Thebes and Onchestos, Paus.9.26.1.
German (Pape)
[Seite 1259] ὁ, das Pferdeband, der Riemen, an dem man das Pferd hält, Soph. Ai. 237; Ἡρακλῆς hieß so in Theben, Paus. 9, 26, 1.
Greek (Liddell-Scott)
ἱπποδέτης: -ου, ὁ, ὁ δένων ἵππους, ἱπποδέτην ῥυτῆρα Σοφ. Αἴ. 241· ἐπίθετ. τοῦ Ἡρακλέους ἐν Θήβαις καὶ Ὀγχηστῷ, Παυσ. 9. 26, 1.
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
qui sert à attacher les chevaux.
Étymologie: ἵππος, δέω.
Greek Monolingual
ἱπποδέτης, ὁ (Α)
1. αυτός που δένει τους ίππους («ἱπποδέτην ῥυτῆρα», Σοφ.)
2. επίθ. του Ηρακλή στη Θήβα και στην Ογχηστό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἱππ(ο)- + -δέτης (< δέω [ΙΙ])].
Greek Monotonic
ἱπποδέτης: -ου, ὁ (δέω, δένω), αυτός που δένει τα άλογα, καπίστρι, χαλινάρι, σε Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
ἱπποδέτης: ου adj. служащий для привязывания лошади (ῥυτήρ Soph.).
