λακέρυζος: Difference between revisions

From LSJ

γελᾷ δ' ὁ μωρός, κἄν τι μὴ γέλοιον ᾖ → the fool laughs even when there's nothing to laugh at

Source
(22)
(3)
Line 4: Line 4:
{{grml
{{grml
|mltxt=[[λακέρυζος]], ὁ (Α)<br />(ως επίθ. του Σατύρου) [[φλύαρος]], [[λογάς]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Υστερογενές παρ. του [[λακέρυζα]]].
|mltxt=[[λακέρυζος]], ὁ (Α)<br />(ως επίθ. του Σατύρου) [[φλύαρος]], [[λογάς]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Υστερογενές παρ. του [[λακέρυζα]]].
}}
{{elru
|elrutext='''λᾰκέρυζος:''' <b class="num">1)</b> каркающий ([[κορώνη]] Hes.);<br /><b class="num">2)</b> лающий, тявкающий ([[κύων]] Plat.);<br /><b class="num">3)</b> шумный, болтливый ([[θεός]], sc. [[σάτυρος]] Anth.).
}}
}}

Revision as of 23:24, 31 December 2018

German (Pape)

[Seite 8] geschwätzig, schwatzhaft, θεός, der Satyr, Ep. ad. 40 (IX, 317); sonst nur fem. λακέρυζα (so accent., Arcad. 96, 13), so heißt bes. die Krähe, die krächzende, μεγάλα κράζουσα, Hesych.; bei Hes. O. 745; Ar. Av. 609 u. sp. D., wie Ap. Rh. 3, 929, woraus einige Alte durch Metathesis auch κελάρυζα machten; u. κύων, der bellende Hund, Plat. Rep. X, 607 b.

Greek Monolingual

λακέρυζος, ὁ (Α)
(ως επίθ. του Σατύρου) φλύαρος, λογάς.
[ΕΤΥΜΟΛ. Υστερογενές παρ. του λακέρυζα].

Russian (Dvoretsky)

λᾰκέρυζος: 1) каркающий (κορώνη Hes.);
2) лающий, тявкающий (κύων Plat.);
3) шумный, болтливый (θεός, sc. σάτυρος Anth.).