προσδεής: Difference between revisions
Μήποτε λάβῃς γυναῖκας εἰς συμβουλίαν → Consilia versas? Noli admittere mulierem → Zieh niemals Frauen zur Beratung mit hinzu
(6) |
(4) |
||
Line 24: | Line 24: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''προσδεής:''' -ές ([[δέω]] Β), αυτός που έχει [[επιπλέον]] [[ανάγκη]], αυτός που έχει [[ακόμα]] [[έλλειψη]], <i>τινος</i>, σε Πλάτ. | |lsmtext='''προσδεής:''' -ές ([[δέω]] Β), αυτός που έχει [[επιπλέον]] [[ανάγκη]], αυτός που έχει [[ακόμα]] [[έλλειψη]], <i>τινος</i>, σε Πλάτ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''προσδεής:''' сверх того нуждающийся, имеющий надобность (τινος Plut., Luc.). | |||
}} | }} |
Revision as of 02:56, 1 January 2019
English (LSJ)
ές,
A needing besides, yet lacking, τινος Pl.Ti.33d, Luc. Demon.4, Poll.5.170.
German (Pape)
[Seite 754] ές, noch dazu bedürfend, bedürftig, c. gen., Plat. Tim. 33 d u. Sp., wie Luc. Demon. 4.
Greek (Liddell-Scott)
προσδεής: -ές, ὁ ἔχων χρείαν τινὸς προσέτι, τινος Πλάτ. Τίμ. 33D, Λουκ. Δημώνακτ. βίος 4, Πολυδ. Ε΄, 170.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
qui a encore besoin de, gén..
Étymologie: προσδέομαι.
Greek Monolingual
-ές, Α
αυτός που έχει την ανάγκη κάποιου επί πλέον.
[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ- + -δεής (< δέω «έχω έλλειψη, στερούμαι»), πρβλ. εν-δεής].
Greek Monotonic
προσδεής: -ές (δέω Β), αυτός που έχει επιπλέον ανάγκη, αυτός που έχει ακόμα έλλειψη, τινος, σε Πλάτ.
Russian (Dvoretsky)
προσδεής: сверх того нуждающийся, имеющий надобность (τινος Plut., Luc.).