ἄστακτος: Difference between revisions
From LSJ
βωμὸν Ἀριστοτέλης ἱδρύσατο τόνδε Πλάτωνος, ἀνδρὸς ὃν οὐδ' αἰνεῖν τοῖσι κακοῖσι θέμις → Aristotle had this altar of Plato set up — Plato, a man whom the wicked dare not even mention in praise
(1b) |
(1a) |
||
Line 27: | Line 27: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἄστακτος:''' обильно льющийся ([[ὕδωρ]] Eur.). | |elrutext='''ἄστακτος:''' обильно льющийся ([[ὕδωρ]] Eur.). | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[στάζω]]<br />not in drops, [[gushing]], Eur. | |||
}} | }} |
Revision as of 13:30, 9 January 2019
English (LSJ)
ον,
A = ἀσταγής II, E.IT1242 (lyr.), Orph.Fr.47.
German (Pape)
[Seite 374] nicht tröpfelnd, sondern reichlich fließend, ὕδωρ Eur. I. T 1242.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui coule abondamment litt. non goutte à goutte.
Étymologie: ἀ, στάζω.
Spanish (DGE)
-ον
que fluye constantemente ὕδατα E.IT 1242, cf. Hsch.α 7815.
Greek Monolingual
ἄστακτος, -ον (Α)
βλ. ἄσταχτος.
Greek Monotonic
ἄστακτος: αυτός που δεν στάζει, αυτός που ρέει, σε Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
ἄστακτος: обильно льющийся (ὕδωρ Eur.).