βακχικός

German (Pape)

[Seite 427] bacchisch begeistert, verzückt, rasend, Luc.; Plut. u. a. Sp.; βακχικώτερον Ath. XIII, 560 f.

Spanish (DGE)

-ή, -όν

• Grafía: frec. Β. en edd.
I 1báquico ἡμέραι de los días consagrados a la fiesta de Dioniso IEphesos 3425 (I d.C.), θίασος SEG 27.384.2 (Calatis I d.C.), ἔπη D.S.1.11, ὄρχησις Luc.Salt.79, de Pan τῶν Διονύσου θεραπόντων τὸν βακχικώτατον Luc.Bis Acc.9, ἐπίθεγμα Paus.4.31.4, νεβρίς Longus 1.15.2, τελεταί Aristid.Quint.129.11, κισσοί Alciphr.4.18.10, δῶρα Orph.L.748
•neutr. compar. como adv. a la manera báquica βακχικώτερον μετὰ τυμπάνων προελθεῖν Duris 52.
2 que inspira delirio báquico ref. a un género de ἁρμονία: ἐνθουσιαστικὴ καὶ β. Arist.Pr.922^b22.
II subst.
1 τὸ β. delirio de las Bacantes Str.10.3.10, Luc.Harm.1.
2 τὸ β. asociación dionisíaca, SEG 31.983.17 (Jonia II/I a.C.).
3 τὰ Βακχικά los misterios de Baco, los cultos báquicos Hdt.2.81, Ath.659f, Luc.Salt.22, Harp.s.u. λεύκη.
III adv. -ῶς a la manera báquica βακχικῶς τάς τε ἐκστρατείας ποιουμένων τῶν βασιλέων Str.15.1.8.

Russian (Dvoretsky)

βακχικός: Arst., Plut., Luc., Diod. = βακχεῖος.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

βακχικός -ή -όν [βάκχος] van Bacchus, bacchisch, extatisch; subst.. τὰ β. bacchische riten.