κλοπιμαῖος: Difference between revisions
Ἔπαινον ἕξεις, ἂν κρατῇς, ὧν δεῖ κρατεῖν → Laus est, si, quibus est imperandum, tu imperes → Lob hast du, wenn du herrschst, worüber zu herrschen gilt
(1ba) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=klopimaios | |Transliteration C=klopimaios | ||
|Beta Code=klopimai=os | |Beta Code=klopimai=os | ||
|Definition=α, ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=α, ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[acquired by theft]], <span class="bibl">Luc.<span class="title">Icar.</span>20</span>; βόες <span class="bibl">Ant.Lib.23.4</span>. Adv. -αίως <span class="title">Gloss.</span></span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 10:25, 1 July 2020
English (LSJ)
α, ον,
A acquired by theft, Luc.Icar.20; βόες Ant.Lib.23.4. Adv. -αίως Gloss.
German (Pape)
[Seite 1456] = Folgdm; gestohlen, Luc. Icarom. 20 u. a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
κλοπῐμαῖος: -α, -ον, = τῷ ἑπομ., Λουκ. Ἰκαρ. 20, Ἀντων. Λιβερᾶλ. 23. ― Ἐπίρρ. -ως.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
volé, furtif.
Étymologie: κλοπή.
Greek Monolingual
-αία, -αίο (AM κλοπιμαῑος, -αία, -αῖον) κλόπιμος
αυτός που αποκτήθηκε με κλοπή, ο κλεμμένος (α. «η αστυνομία δεν έχει βρει ακόμη όλα τα κλοπιμαία αντικείμενα» β. «τὸ φῶς αὐτὸ κλοπιμαῖόν τε καὶ νόθον εἶναι», Λουκιαν.)
νεοελλ.
το ουδ. ως ουσ. το κλοπιμαίο
το κλεμμένο αντικείμενο.
επίρρ...
κλοπιμαίως (Α)
με κλοπιμαίο τρόπο.
Greek Monotonic
κλοπῐμαῖος: -α, -ον = κλόπιος, σε Λουκ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κλοπιμαῖος -α -ον [κλοπή] gestolen.
Russian (Dvoretsky)
κλοπῐμαῖος: краденый, ворованный Luc.
Middle Liddell
κλοπῐμαῖος, η, ον = κλόπιος, Luc.]
