ξιφουλκός: Difference between revisions
From LSJ
δειναὶ δ' ἅμ' ἕπονται κῆρες ἀναπλάκητοι → and after him come dread spirits of death that never miss their mark
(1ba) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=ksifoulkos | |Transliteration C=ksifoulkos | ||
|Beta Code=cifoulko/s | |Beta Code=cifoulko/s | ||
|Definition=όν<b class="b3">, (ἕλκω)</b> <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=όν<b class="b3">, (ἕλκω)</b> <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[drawing a sword]], χείρ <span class="bibl">A.<span class="title">Eu.</span>592</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 13:38, 1 July 2020
English (LSJ)
όν, (ἕλκω)
A drawing a sword, χείρ A.Eu.592.
German (Pape)
[Seite 280] das Schwert ziehend, χείρ, Aesch. Eum. 562.
Greek (Liddell-Scott)
ξῐφουλκός: -όν, (ἕλκω) ὁ σύρων τὸ ξίφος, χεὶρ Αἰσχύλ. Εὐμ. 592.
French (Bailly abrégé)
ός, όν :
qui tire l’épée.
Étymologie: ξίφος, ἕλκω.
Greek Monolingual
ξιφουλκός, -όν (Α)
αυτός που σύρει το ξίφος από τη θήκη, που ξεσπαθώνει («ξιφουλκῷ χειρί», Αισχύλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ξίφος + -ουλκός (< ἕλκω), πρβλ. λιθ-ουλκός, τοξ-ουλκός].
Greek Monotonic
ξῐφουλκός: -όν (ἕλκω), αυτός που τραβάει, που σύρει το ξίφος από τη θήκη, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
ξῐφουλκός: извлекающий из ножон (обнажающий) меч (χείρ Aesch.).