ἔγκλητος: Difference between revisions
m (Text replacement - "<i>ἡ [[" to "ἡ [[") |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+ [\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=egklitos | |Transliteration C=egklitos | ||
|Beta Code=e)/gklhtos | |Beta Code=e)/gklhtos | ||
|Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[liable to a charge]], PTeb.27.42 (ii B. C.), Plu.2.1051b, <span class="bibl"><span class="title">PMasp.</span>97 ii 50</span> (vi A.D.). </span><span class="sense"> <span class="bld">2</span> written for <b class="b3">ἔκκλ</b>-, Hsch.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 14:32, 1 July 2020
English (LSJ)
ον,
A liable to a charge, PTeb.27.42 (ii B. C.), Plu.2.1051b, PMasp.97 ii 50 (vi A.D.). 2 written for ἔκκλ-, Hsch.
German (Pape)
[Seite 708] beschuldigt, angeklagt, Arist. oec. 2, 16.
Greek (Liddell-Scott)
ἔγκλητος: -ον, ὃν ἐνεκάλεσέ τις, ἐνοχοποιηθείς, Πλούτ. 2. 1051C, κτλ.· πρβλ. ἔκκλητος 2.
French (Bailly abrégé)
η, ον :
digne d’être blâmé.
Étymologie: ἐγκαλέω.
Spanish (DGE)
-ον
I 1que está bajo acusación, inculpado ἴσθι ... ἔ. ὑπάρχων PTeb.27.42 (II a.C.), cf. PMasp.97ue.50 (VI d.C.).
2 reprochable, digno de reproche ἀμέλειαι Plu.2.1051c, cf. 1051b
•subst. τὸ ἔ. τῶν λόγων Origenes M.17.80C, cf. Cels.2.24.
II adv. -ως criminalmente ἐ. προστίθεσθαι τῇ τοῦ Ἰησοῦ διδασκαλίᾳ Origenes Cels.5.35.
Greek Monolingual
ἔγκλητος, -ον (AM)
εκείνος εναντίον του οποίου έχει υποβληθεί μήνυση
μσν.
το θηλ. ως ουσ. ἡ ἔγκλητος
1. έφεση
2. καταγγελία
3. κατηγορία.