νεμητής: Difference between revisions

From LSJ

Νόμων ἔχεσθαι (Νόμοις ἕπεσθαι) πάντα δεῖ τὸν σώφρονα → Legibus haerere sapiens debet firmiter → Dem Klugen ist Gesetzestreue stete Pflicht

Menander, Monostichoi, 380
(26)
m (Text replacement - "Πολυδ." to "Πολυδ.")
Line 14: Line 14:
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''νεμητής''': -οῦ, ὁ, = [[νεμέτωρ]], [[Πολυδ]]. Η΄, 136, Συνέσ. 30C· οὐχὶ νεμέτης, Λοβεκ. Παραλ. 447.
|lstext='''νεμητής''': -οῦ, ὁ, = [[νεμέτωρ]], Πολυδ. Η΄, 136, Συνέσ. 30C· οὐχὶ νεμέτης, Λοβεκ. Παραλ. 447.
}}
}}
{{grml
{{grml
|mltxt=[[νεμητής]], ὁ, θηλ. [[νεμήτρια]] (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που απονέμει [[δικαιοσύνη]], [[εκδικητής]], [[τιμωρός]], [[νεμέτωρ]]<br /><b>2.</b> ([[κατά]] το λεξ. [[Σούδα]]) «Αἰσυμνῆται... οἱ νεμηταί, ὅ ἐστι βραβευταί»).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> δισύλλαβο θ. <i>νεμη</i>- του [[νέμω]] (<b>πρβλ.</b> [[νέμημα]], [[νέμηση]])].
|mltxt=[[νεμητής]], ὁ, θηλ. [[νεμήτρια]] (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που απονέμει [[δικαιοσύνη]], [[εκδικητής]], [[τιμωρός]], [[νεμέτωρ]]<br /><b>2.</b> ([[κατά]] το λεξ. [[Σούδα]]) «Αἰσυμνῆται... οἱ νεμηταί, ὅ ἐστι βραβευταί»).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> δισύλλαβο θ. <i>νεμη</i>- του [[νέμω]] (<b>πρβλ.</b> [[νέμημα]], [[νέμηση]])].
}}
}}

Revision as of 20:40, 7 July 2020

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: νεμητής Medium diacritics: νεμητής Low diacritics: νεμητής Capitals: ΝΕΜΗΤΗΣ
Transliteration A: nemētḗs Transliteration B: nemētēs Transliteration C: nemitis Beta Code: nemhth/s

English (LSJ)

οῦ, ὁ,

   A = νεμέτωρ, Poll.8.136.

German (Pape)

[Seite 239] ὁ, richtige Lesart für νεμέτης, Lob. parall. 447.

Greek (Liddell-Scott)

νεμητής: -οῦ, ὁ, = νεμέτωρ, Πολυδ. Η΄, 136, Συνέσ. 30C· οὐχὶ νεμέτης, Λοβεκ. Παραλ. 447.

Greek Monolingual

νεμητής, ὁ, θηλ. νεμήτρια (Α)
1. αυτός που απονέμει δικαιοσύνη, εκδικητής, τιμωρός, νεμέτωρ
2. (κατά το λεξ. Σούδα) «Αἰσυμνῆται... οἱ νεμηταί, ὅ ἐστι βραβευταί»).
[ΕΤΥΜΟΛ. < δισύλλαβο θ. νεμη- του νέμω (πρβλ. νέμημα, νέμηση)].