οὔλαφος: Difference between revisions
Δρυὸς πεσούσης πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται → Quercu cadente, nemo ignatu abstinet → Fiel erst die Eiche, holt ein jeder Mann sich Holz
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=oylafos | |Transliteration C=oylafos | ||
|Beta Code=ou)/lafos | |Beta Code=ou)/lafos | ||
|Definition=[[νεκρός]], Hsch. οὖλε, <span class="sense"> | |Definition=[[νεκρός]], Hsch. οὖλε, <span class="sense"><span class="bld">A</span> v. [[οὔλω]].</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 16:30, 30 December 2020
English (LSJ)
νεκρός, Hsch. οὖλε, A v. οὔλω.
German (Pape)
[Seite 412] (?), erkl. Hesych. νεκρός.
Greek Monolingual
οὔλαφος (Α)
(κατά τον Ησύχ.) «νεκρός».
[ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. < οὖλος (III) «ολέθριος» + εκφρ. επίθημα -φος (πρβλ. κρότος: κρόταφος). Κατ' άλλη άποψη, πρόκειται για σύνθ. με β' συνθετικό τη λ. ἀφή].
Frisk Etymological English
Grammatical information: m.
Meaning: corpse (s. below).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: With φο-suffix in οὔλαφος νεκρός H., often connected with οὖλος 3.; also in οὑλαφη-φόρος bearer of corpses (Call. Iamb. 1, 234); cf. Chantraine Form. 263 (to be rejected Bechtel Dial. 3, 323). - To my mind rather an independent Pre-Greek word.
See also: s. 3. οὖλος.
Frisk Etymology German
οὔλαφος: {oúlaphos}
Meaning: νεκρός H.
See also: s. 3. οὖλος.
Page 2,443