ημιπαγής: Difference between revisions
From LSJ
αἰτῶ δ' ὑγίειαν πρῶτον, εἶτ' εὐπραξίαν, τρίτον δὲ χαίρειν, εἶτ' ὀφείλειν μηδενί → first health, good fortune next, and third rejoicing; last, to owe nought to any man
(16) |
|||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἡμιπαγής]], -ές (Α)<br />ο [[σχεδόν]] στερεοποιημένος, ο πηγμένος [[κατά]] το ήμισυ<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>ιατρ.</b> [[τέρας]] με δύο σώματα ενωμένα στον θώρακα, στον λαιμό και στο [[κάτω]] [[μέρος]] του προσώπου ώς το [[στόμα]], που [[είναι]] κοινό για τα δύο σώματα<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> (μτφ. για τη [[μάθηση]]) αυτός που δεν [[είναι]] [[άρτιος]], που δεν [[είναι]] [[πλήρης]] («ἡμιπαγὴς [[σοφία]]», Φίλ.)<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «ᾠά ἡμιπαγῆ» — αβγά μελάτα, που δεν έχουν πήξει πολύ.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ημι</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>παγής</i> <span style="color: red;"><</span> <i>επάγην</i>, [[πήγνυμι]] ( | |mltxt=[[ἡμιπαγής]], -ές (Α)<br />ο [[σχεδόν]] στερεοποιημένος, ο πηγμένος [[κατά]] το ήμισυ<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>ιατρ.</b> [[τέρας]] με δύο σώματα ενωμένα στον θώρακα, στον λαιμό και στο [[κάτω]] [[μέρος]] του προσώπου ώς το [[στόμα]], που [[είναι]] κοινό για τα δύο σώματα<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> (μτφ. για τη [[μάθηση]]) αυτός που δεν [[είναι]] [[άρτιος]], που δεν [[είναι]] [[πλήρης]] («ἡμιπαγὴς [[σοφία]]», Φίλ.)<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «ᾠά ἡμιπαγῆ» — αβγά μελάτα, που δεν έχουν πήξει πολύ.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ημι</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>παγής</i> <span style="color: red;"><</span> <i>επάγην</i>, [[πήγνυμι]] ([[πρβλ]]. <i>ακρο</i>-<i>παγής</i>, <i>χρυσο</i>-<i>παγής</i>)]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 09:30, 23 August 2021
Greek Monolingual
ἡμιπαγής, -ές (Α)
ο σχεδόν στερεοποιημένος, ο πηγμένος κατά το ήμισυ
νεοελλ.
ιατρ. τέρας με δύο σώματα ενωμένα στον θώρακα, στον λαιμό και στο κάτω μέρος του προσώπου ώς το στόμα, που είναι κοινό για τα δύο σώματα
αρχ.
1. (μτφ. για τη μάθηση) αυτός που δεν είναι άρτιος, που δεν είναι πλήρης («ἡμιπαγὴς σοφία», Φίλ.)
2. φρ. «ᾠά ἡμιπαγῆ» — αβγά μελάτα, που δεν έχουν πήξει πολύ.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ημι- + -παγής < επάγην, πήγνυμι (πρβλ. ακρο-παγής, χρυσο-παγής)].
