κοπτικός

English (LSJ)

ή, όν, murderous, Tz.H. 12.872. Adv. -κῶς Hdn.Epim.134.

Greek (Liddell-Scott)

κοπτικός: -ή, -όν, ἀνήκων ἢ ἁρμόζων εἰς τὸ κόπτειν, τινος Συνέσ. 327C. ― Ἐπίρρ. -κῶς, Ἡρῳδιαν. Ἐπιμερ. 134.

Greek Monolingual

(I)
-ή, -ό (ΑM κοπτικός, -ή, -όν) κόπτω
νεοελλ.
1. αυτός που έχει την ιδιότητα να κόβει, αυτός που αναφέρεται στην κοπή ή στην κοπτική (α. «κοπτικά εργαλεία» β. «κοπτική μηχανή»)
2. το θηλ. ως ουσ. η κοπτική
η τέχνη της κοπής υφασμάτων ή υποδημάτων για ράψιμο
μσν.-αρχ.
φονικός.
επίρρ...
κοπτικῶς (Α)
φονικά.
(II)
-ή, -ό(ν) Κόπτης
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στους Κόπτες και στην Εκκλησία τους
2. το θηλ. ως ουσ. η Κοπτική
χαμιτοσημιτική γλώσσα που μιλιόταν στην Αίγυπτο από τον 3ο μ.Χ. αιώνα σε αλφάβητο που προερχόταν από το Ελληνικό
3. φρ. α) «Κοπτική Εκκλησία» — η Εκκλησία τών Κοπτών, δηλαδή τών χριστιανών της Αιγύπτου, η οποία παραμένει πιστή στην πατερική παράδοση
β) «κοπτική μουσική» — η λειτουργική μουσική τών Κοπτών, δηλαδή τών απογόνων τών αρχαίων Αιγυπτίων που ασπάστηκαν τον χριστιανισμό πριν από την ισλαμική κατάκτηση της Αιγύπτου.