εὔχορδος: Difference between revisions
From LSJ
Ὁ μὴ γαμῶν ἄνθρωπος οὐκ ἔχει κακά → Multis malis caret ille, qui uxorem haud habet → Der Mann, der ledig bleibt, kennt keinen Leidensdruck
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "<br \/> <b>1<\/b> (?s)(?!.*<br \/><b>)(?!.* <b>)" to "") |
||
Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{Slater | {{Slater | ||
|sltr=[[εὔχορδος]], -ον | |sltr=[[εὔχορδος]], -ον</b> [[well]] [[strung]], [[melodious]] ἀλλ' [[ὅμως]] εὔχορδον ἔγειρε λύραν (N. 10.21) | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml |
Revision as of 11:25, 3 September 2022
English (LSJ)
ον, well-strung, λύρα Pi.N.10.21.
German (Pape)
[Seite 1110] λύρα, wohlbesaitet, Pind. N. 10, 21.
Greek (Liddell-Scott)
εὔχορδος: -ον, ἐπὶ λύρας, ἡ καλὰς χορδὰς ἔχουσα, Πινδ. Ν. 10 39.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
aux cordes sonores, harmonieuses.
Étymologie: εὖ, χορδή.
English (Slater)
εὔχορδος, -ον well strung, melodious ἀλλ' ὅμως εὔχορδον ἔγειρε λύραν (N. 10.21)
Greek Monolingual
εὔχορδος, -ον (Α)
αυτός που έχει καλές χορδές, που ηχεί μελωδικά.
Greek Monotonic
εὔχορδος: -ον (χορδή), αυτός που έχει καλές χορδές, σε Πίνδ.
Russian (Dvoretsky)
εὔχορδος: с певучими струнами (λύρα Pind.).