βηχώδης: Difference between revisions
στεφανηφορήσας καὶ ἱερατεύσας → having worn the crown and having had the priesthood
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0443.png Seite 443]] ες, hustend, hustenartig, Hippocr. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0443.png Seite 443]] ες, hustend, hustenartig, Hippocr. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ης, ες:<br /><b>1</b> qui tousse;<br /><b>2</b> semblable à la toux.<br />'''Étymologie:''' [[βήξ]], -ωδης. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''βηχώδης''': -ες, ([[εἶδος]]) ὁ ἔχων βῆχα, ἐνοχλούμενος ὑπὸ βηχὸς, Ἱππ. Ἐπιδ. 1. 941. 2) [[ὅμοιος]] πρὸς βῆχα, κατάρροοι ὁ αὐτ. Ἀφ. 1248. | |lstext='''βηχώδης''': -ες, ([[εἶδος]]) ὁ ἔχων βῆχα, ἐνοχλούμενος ὑπὸ βηχὸς, Ἱππ. Ἐπιδ. 1. 941. 2) [[ὅμοιος]] πρὸς βῆχα, κατάρροοι ὁ αὐτ. Ἀφ. 1248. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 19:00, 1 October 2022
English (LSJ)
ες, A coughing, Hp.Epid.1.3. 2 accompanied by, productive of coughing, κατάρροοι Id.Aph.2.31, cf. Id.Art.49 (Comp.).
Spanish (DGE)
-ες
medic.
1 de pers. aquejado de tos πολλοὶ ... βηχώδεες ... ἐγένοντο Hp.Art.50, cf. Epid.1.3, 5.59, Gal.10.300, Orib.4.8.15.
2 genéricamente de afecciones que consiste en tener tos o de síntomas acompañado de tos χειμεριναὶ καὶ αἱ νοῦσοι, καὶ βηχώδεες Hp.Hum.13, πνεῦμα Hp.Coac.62, 622, πτύελα Hp.Coac.372, ἀποστάσεις Hp.Epid.2.1.7, κατάρροιαι Hp.Aph.3.31, cf. Dieuch.15.69, 80, Aret.SD 1.11.3, Gal.5.696
•de una determinada dieta que favorece el tener tos κενεαγγεῖν ... βηχωδέστερον Hp.Art.49.
3 del tipo o en forma de tos subst. τὸ βηχῶδες tos Hp.Epid.6.7.1, ἐκ τῶν βηχωδέων a consecuencia de la tos Hp.Epid.2.2.8, cf. Aret.CA 2.2.20.
German (Pape)
[Seite 443] ες, hustend, hustenartig, Hippocr.
French (Bailly abrégé)
ης, ες:
1 qui tousse;
2 semblable à la toux.
Étymologie: βήξ, -ωδης.
Greek (Liddell-Scott)
βηχώδης: -ες, (εἶδος) ὁ ἔχων βῆχα, ἐνοχλούμενος ὑπὸ βηχὸς, Ἱππ. Ἐπιδ. 1. 941. 2) ὅμοιος πρὸς βῆχα, κατάρροοι ὁ αὐτ. Ἀφ. 1248.
Greek Monolingual
βηχώδης, -ες (Α) [βηξ(-χός)]·1. εκείνος που βήχει
2. εκείνος που συνοδεύεται από βήχα ή προκαλεί βήχα.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
βηχώδης -ες βήξ
1. hoestend:. βηχώδεες οὐ λίην niet al te zeer hoestend Hp. Epid. 1.3.
2. met hoest gepaard gaand:. κατάρροοι βηχώδεες verkoudheden met hoest Hp. Aph. 3.31.
