εὔκρηνος: Difference between revisions

From LSJ

Ἰσχυρὸν ὄχλος ἐστίν, οὐκ ἔχει δὲ νοῦν → Plebs nempe res est valida, sed mentis carens → Des Volkes Masse hat zwar Macht, doch fehlt Vernunft

Menander, Monostichoi, 265
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
Line 9: Line 9:
|Beta Code=eu)/krhnos
|Beta Code=eu)/krhnos
|Definition=Ep. also [[ἐΰκρηνος]]-, ον, (κρήνη) [[well-watered]], πέτρη <span class="title">APl.</span>4.230 (Leon.); [[with fair fountains]], πτολίεθρον <span class="bibl">Call.<span class="title">Aet.</span>3.1.72</span>.
|Definition=Ep. also [[ἐΰκρηνος]]-, ον, (κρήνη) [[well-watered]], πέτρη <span class="title">APl.</span>4.230 (Leon.); [[with fair fountains]], πτολίεθρον <span class="bibl">Call.<span class="title">Aet.</span>3.1.72</span>.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />aux belles sources.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[κρήνη]].
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''εὔκρηνος''': -ον, ([[κρήνη]]) ἔχων κρήνας ὡραίας, καλοὺς πίδακας, [[καλῶς]] ἀρδευόμενος, Ἀνθ. Πλαν. 4. 330.
|lstext='''εὔκρηνος''': -ον, ([[κρήνη]]) ἔχων κρήνας ὡραίας, καλοὺς πίδακας, [[καλῶς]] ἀρδευόμενος, Ἀνθ. Πλαν. 4. 330.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />aux belles sources.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[κρήνη]].
}}
}}
{{grml
{{grml

Revision as of 19:45, 1 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: εὔκρηνος Medium diacritics: εὔκρηνος Low diacritics: εύκρηνος Capitals: ΕΥΚΡΗΝΟΣ
Transliteration A: eúkrēnos Transliteration B: eukrēnos Transliteration C: eykrinos Beta Code: eu)/krhnos

English (LSJ)

Ep. also ἐΰκρηνος-, ον, (κρήνη) well-watered, πέτρη APl.4.230 (Leon.); with fair fountains, πτολίεθρον Call.Aet.3.1.72.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
aux belles sources.
Étymologie: εὖ, κρήνη.

Greek (Liddell-Scott)

εὔκρηνος: -ον, (κρήνη) ἔχων κρήνας ὡραίας, καλοὺς πίδακας, καλῶς ἀρδευόμενος, Ἀνθ. Πλαν. 4. 330.

Greek Monolingual

εὔκρηνος, -ον, επικ. τ. ἐΰκρηνος, -ον (Α)
1. αυτός που έχει ωραίες κρήνες, βρύσες
2. αυτός που αρδεύεται καλά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -κρηνος (< κρήνη), πρβλ. αγχίκρηνος, καλλίκρηνος].

Greek Monotonic

εὔκρηνος: -ον (κρήνη), αυτός που ποτίζεται, αρδεύεται καλά, σε Ανθ.

Middle Liddell

εὔ-κρηνος, ον κρήνη
well-watered, Anth.