τανύσφυρος: Difference between revisions
Βλάπτει τὸν ἄνδρα θυμὸς εἰς ὀργὴν πεσών → Nociva res est animus irae traditus → Es schadet, wenn des Mannes Sinn dem Zorn verfällt
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1068.png Seite 1068]] mit gestreckten, langen, dünnen Knöcheln od. schlanksüßig; [[θυγάτηρ]], [[παῖς]], H. h. Cer. 2. 77, Ὠκεανῖναι, Hes. Th. 364, vgl. Sc. 35; Simmi. ov. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1068.png Seite 1068]] mit gestreckten, langen, dünnen Knöcheln od. schlanksüßig; [[θυγάτηρ]], [[παῖς]], H. h. Cer. 2. 77, Ὠκεανῖναι, Hes. Th. 364, vgl. Sc. 35; Simmi. ov. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />aux chevilles allongées, aux jambes fines.<br />'''Étymologie:''' [[τανύω]], [[σφυρόν]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''τᾰνύσφῠρος''': -ον, ὁ ἔχων εὐμήκεις (καλοκαμωμένους) πόδας, [[καλλίσφυρος]], [[θυγάτηρ]], [[παῖς]] Ὕμν. Ὁμ. εἰς Δήμ. 2. 7· Ὠκεανῖναι Ἡσ. Θ. 364, πρβλ. Ἀσπ. Ἡρ. 35. | |lstext='''τᾰνύσφῠρος''': -ον, ὁ ἔχων εὐμήκεις (καλοκαμωμένους) πόδας, [[καλλίσφυρος]], [[θυγάτηρ]], [[παῖς]] Ὕμν. Ὁμ. εἰς Δήμ. 2. 7· Ὠκεανῖναι Ἡσ. Θ. 364, πρβλ. Ἀσπ. Ἡρ. 35. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml |
Revision as of 09:50, 2 October 2022
English (LSJ)
ον, with long taper ankles or feet, θυγάτηρ h.Cer.2, cf. 77; Ὠκεανῖναι Hes.Th.364, cf. Sc.35.
German (Pape)
[Seite 1068] mit gestreckten, langen, dünnen Knöcheln od. schlanksüßig; θυγάτηρ, παῖς, H. h. Cer. 2. 77, Ὠκεανῖναι, Hes. Th. 364, vgl. Sc. 35; Simmi. ov.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
aux chevilles allongées, aux jambes fines.
Étymologie: τανύω, σφυρόν.
Greek (Liddell-Scott)
τᾰνύσφῠρος: -ον, ὁ ἔχων εὐμήκεις (καλοκαμωμένους) πόδας, καλλίσφυρος, θυγάτηρ, παῖς Ὕμν. Ὁμ. εἰς Δήμ. 2. 7· Ὠκεανῖναι Ἡσ. Θ. 364, πρβλ. Ἀσπ. Ἡρ. 35.
Greek Monolingual
και τανίσφυρος, -ον, Α
αυτός που έχει μακριά και λεπτά σφυρά ή μακριά πόδια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. τανυ- (< αμάρτυρο επίθ. τανύς, βλ. λ. τείνω) + -σφυρος (< σφυρόν «πόδι»), πρβλ. λευχό-σφνρος. Ο τ. τανίσφυρος έχει σχηματιστεί είτε κατά το καλλί-σφυρος, είτε με ανομοιωτική τροπή του πρώτου -υ- σε -ι-].
Greek Monotonic
τᾰνύσφῠρος: -ον (τανύω, σφυρόν), αυτός που έχει λεπτά και μακριά πόδια, σε Ησίοδ.
Russian (Dvoretsky)
τᾰνύσφῠρος: с длинными лодыжками, т. е. со стройными ногами (θυγάτηρ HH; Ὠκεανῖναι Hes.).