ἀνεκτέος: Difference between revisions

From LSJ

Ἐλεεινότατόν μοι φαίνετ' ἀτυχία φίλου → Miseria amici mihi suprema est miseria → Am meisten Mitleid, scheint's, heischt eines Freundes Leid

Menander, Monostichoi, 180
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
Line 15: Line 15:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0221.png Seite 221]] zu dulden, Soph. O. C. 887.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0221.png Seite 221]] zu dulden, Soph. O. C. 887.
}}
{{bailly
|btext=α, ον :<br /><i>adj. verb. de</i> [[ἀνέχω]].
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''ἀνεκτέος''': -ον, ῥημ. ἐπίθ. τοῦ ἀνέχομαι, δεῖ ἀνέχεσθαι, ἀνεκτέα (ἐνν. ἐστὶ τάδε), ἆρ’ οὐχ [[ὕβρις]] τάδ’; [[ὕβρις]], ἀλλ’ ἀνεκτέα Σοφ. Ο. Κ. 883· ἀνεκτέα τάδε (διορθωθὲν ἀντὶ ἀνεκτὰ) Ἀριστοφ. Λυσ. 478.
|lstext='''ἀνεκτέος''': -ον, ῥημ. ἐπίθ. τοῦ ἀνέχομαι, δεῖ ἀνέχεσθαι, ἀνεκτέα (ἐνν. ἐστὶ τάδε), ἆρ’ οὐχ [[ὕβρις]] τάδ’; [[ὕβρις]], ἀλλ’ ἀνεκτέα Σοφ. Ο. Κ. 883· ἀνεκτέα τάδε (διορθωθὲν ἀντὶ ἀνεκτὰ) Ἀριστοφ. Λυσ. 478.
}}
{{bailly
|btext=α, ον :<br /><i>adj. verb. de</i> [[ἀνέχω]].
}}
}}
{{lsm
{{lsm

Revision as of 12:20, 2 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀνεκτέος Medium diacritics: ἀνεκτέος Low diacritics: ανεκτέος Capitals: ΑΝΕΚΤΕΟΣ
Transliteration A: anektéos Transliteration B: anekteos Transliteration C: anekteos Beta Code: a)nekte/os

English (LSJ)

α, ον, to be borne, ἀνεκτέα (sc. ἐστι τάδε) S.OC883; ἀνεκτέα τάδε (restored for ἀνεκτά) Ar.Lys.477: ἀνεκτέον, Clearch.4.

Spanish (DGE)

-α, -ον
que hay que soportar S.OC 883, Trag.Adesp.382.

German (Pape)

[Seite 221] zu dulden, Soph. O. C. 887.

French (Bailly abrégé)

α, ον :
adj. verb. de ἀνέχω.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνεκτέος: -ον, ῥημ. ἐπίθ. τοῦ ἀνέχομαι, δεῖ ἀνέχεσθαι, ἀνεκτέα (ἐνν. ἐστὶ τάδε), ἆρ’ οὐχ ὕβρις τάδ’; ὕβρις, ἀλλ’ ἀνεκτέα Σοφ. Ο. Κ. 883· ἀνεκτέα τάδε (διορθωθὲν ἀντὶ ἀνεκτὰ) Ἀριστοφ. Λυσ. 478.

Greek Monotonic

ἀνεκτέος: -ον, ρημ. επίθ. του ἀνέχομαι, αυτός που πρέπει να υποφερθεί, σε Σοφ.

Russian (Dvoretsky)

ἀνεκτέος: adj. verb. к ἀνέχω.

Middle Liddell

verb. adj. of ἀνέχομαι.]
to be borne, Soph.