ὑποφήτης: Difference between revisions
ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς → ye shall know them by their fruits, by their fruits ye shall know them, by their fruits you shall know them, you will know them by their fruit
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=u(pofh/ths | |Beta Code=u(pofh/ths | ||
|Definition=ου, ὁ, (φημί) [[suggester]], [[interpreter]], [[expounder]], especially of the divine will or judgement, e.g. [[priest who declares an oracle]], <span class="bibl">Il.16.235</span>; <b class="b3">Μουσάων ὑποφῆται</b>, i.e. [[poets]], <span class="bibl">Theoc.16.29</span>, <span class="bibl">17.115</span>; ἑτέρων ὑ. <span class="bibl">Id.22.116</span>; Γλαῦκος . . Νηρῆος ὑ. <span class="bibl">A.R.1.1311</span>, cf. Porph. ap. <span class="bibl">Iamb.<span class="title">Myst.</span>5.1</span>, <span class="bibl">Orib.<span class="title">Syn.</span>8.2.1</span>. | |Definition=ου, ὁ, (φημί) [[suggester]], [[interpreter]], [[expounder]], especially of the divine will or judgement, e.g. [[priest who declares an oracle]], <span class="bibl">Il.16.235</span>; <b class="b3">Μουσάων ὑποφῆται</b>, i.e. [[poets]], <span class="bibl">Theoc.16.29</span>, <span class="bibl">17.115</span>; ἑτέρων ὑ. <span class="bibl">Id.22.116</span>; Γλαῦκος . . Νηρῆος ὑ. <span class="bibl">A.R.1.1311</span>, cf. Porph. ap. <span class="bibl">Iamb.<span class="title">Myst.</span>5.1</span>, <span class="bibl">Orib.<span class="title">Syn.</span>8.2.1</span>. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (ὁ) :<br />interprète de la parole <i>ou</i> de la volonté des dieux, prêtre, devin.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπό]], *φήτης, cf. [[προφήτης]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὑποφήτης''': -ου, ὁ, (φημὶ) ὁ ἑρμηνευτὴς ἢ ἐξηγητὴς [[μάλιστα]] τοῦ θείου θελήματος, π. χ. ἱερεὺς ἀναγγέλλων τὸν [[θεῖον]] χρησμόν, Ἰλ. Π. 235· Μουσάων ὑποφῆται, δηλ. ποιηταί, Λατιν. vates, Θεόκρ. 16. 29· καὶ ἀπολ., ὁ αὐτ. 17. 115., 22. 116, πρβλ. [[προφήτης]]. [[Κατὰ]] Σουΐδ.: «ὑποφῆται, ἱερεῖς, προφῆται, χρησμολόγοι», καὶ καθ’ Ἡσύχ.: «ὑποφῆται· μάντεις, προφῆται, ἱερεῖς, διερμηνευταί, χρησμολόγοι», πρβλ. καὶ Φώτ. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 432. | |lstext='''ὑποφήτης''': -ου, ὁ, (φημὶ) ὁ ἑρμηνευτὴς ἢ ἐξηγητὴς [[μάλιστα]] τοῦ θείου θελήματος, π. χ. ἱερεὺς ἀναγγέλλων τὸν [[θεῖον]] χρησμόν, Ἰλ. Π. 235· Μουσάων ὑποφῆται, δηλ. ποιηταί, Λατιν. vates, Θεόκρ. 16. 29· καὶ ἀπολ., ὁ αὐτ. 17. 115., 22. 116, πρβλ. [[προφήτης]]. [[Κατὰ]] Σουΐδ.: «ὑποφῆται, ἱερεῖς, προφῆται, χρησμολόγοι», καὶ καθ’ Ἡσύχ.: «ὑποφῆται· μάντεις, προφῆται, ἱερεῖς, διερμηνευταί, χρησμολόγοι», πρβλ. καὶ Φώτ. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 432. | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
Revision as of 18:25, 2 October 2022
English (LSJ)
ου, ὁ, (φημί) suggester, interpreter, expounder, especially of the divine will or judgement, e.g. priest who declares an oracle, Il.16.235; Μουσάων ὑποφῆται, i.e. poets, Theoc.16.29, 17.115; ἑτέρων ὑ. Id.22.116; Γλαῦκος . . Νηρῆος ὑ. A.R.1.1311, cf. Porph. ap. Iamb.Myst.5.1, Orib.Syn.8.2.1.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
interprète de la parole ou de la volonté des dieux, prêtre, devin.
Étymologie: ὑπό, *φήτης, cf. προφήτης.
Greek (Liddell-Scott)
ὑποφήτης: -ου, ὁ, (φημὶ) ὁ ἑρμηνευτὴς ἢ ἐξηγητὴς μάλιστα τοῦ θείου θελήματος, π. χ. ἱερεὺς ἀναγγέλλων τὸν θεῖον χρησμόν, Ἰλ. Π. 235· Μουσάων ὑποφῆται, δηλ. ποιηταί, Λατιν. vates, Θεόκρ. 16. 29· καὶ ἀπολ., ὁ αὐτ. 17. 115., 22. 116, πρβλ. προφήτης. Κατὰ Σουΐδ.: «ὑποφῆται, ἱερεῖς, προφῆται, χρησμολόγοι», καὶ καθ’ Ἡσύχ.: «ὑποφῆται· μάντεις, προφῆται, ἱερεῖς, διερμηνευταί, χρησμολόγοι», πρβλ. καὶ Φώτ. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 432.
English (Autenrieth)
(φημί): declarer, interpreter of the divine will, pl., Il. 16.235†.
Greek Monolingual
-ου, ὁ, θηλ. ὑποφῆτις, -ήτιδος, και δωρ. τ. ὑποφᾱτις, -άτιδος, Α
1. χρησμολόγος ιερέας, ερμηνευτής της θείας βούλησης·2. φρ. «Μουσάων ὑποφῆται» — οι ποιητές (θεόκρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)- + -φήτης (< φημί «λέγω»), πρβλ. προ-φήτης].
Greek Monotonic
ὑποφήτης: -ου, ὁ (φημί), εξηγητής, ερμηνευτής, ιερέας που αναγγέλλει έναν θείο χρησμό, σε Ομήρ. Ιλ.· Μουσάων ὑποφῆται, δηλ. οι ποιητές, σε Θεόκρ.
Russian (Dvoretsky)
ὑποφήτης: ου ὁ истолкователь воли богов, прорицатель Hom.: Μουσάων ὑποφῆται Theocr. жрецы Муз, т. е. поэты.
Middle Liddell
ὑπο-φήτης, ου, ὁ, φημί
a suggester, interpreter, a priest who declares an oracle, Il.; Μουσάων ὑποφῆται, i. e. poets, Theocr.
