ὑψίθρονος: Difference between revisions

From LSJ

ὅσα ἦν νενοσσευμένα ὀρνίθων γένεα → as many species of birds as had their nests, all the other kinds of birds which had been hatched

Source
m (Text replacement - "<br \/>   <b>1<\/b> (?s)(?!.*<br \/><b>)(?!.* <b>)" to "")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
Line 9: Line 9:
|Beta Code=u(yi/qronos
|Beta Code=u(yi/qronos
|Definition=ον, [[high-throned]], of gods, <span class="bibl">Pi.<span class="title">N.</span>4.65</span>, <span class="bibl"><span class="title">I.</span>6</span> (<span class="bibl">5</span>).<span class="bibl">16</span>.
|Definition=ον, [[high-throned]], of gods, <span class="bibl">Pi.<span class="title">N.</span>4.65</span>, <span class="bibl"><span class="title">I.</span>6</span> (<span class="bibl">5</span>).<span class="bibl">16</span>.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />au siège <i>ou</i> au trône élevé.<br />'''Étymologie:''' [[ὕψι]], [[θρόνος]].
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''ὑψίθρονος''': -ον, ὁ ἔχων τὸν [[θρόνον]] του ὑψηλά, ἐπὶ τῶν θεῶν, Πινδ. Ν. 4. 105, Ι. 6 (5). 23.
|lstext='''ὑψίθρονος''': -ον, ὁ ἔχων τὸν [[θρόνον]] του ὑψηλά, ἐπὶ τῶν θεῶν, Πινδ. Ν. 4. 105, Ι. 6 (5). 23.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />au siège <i>ou</i> au trône élevé.<br />'''Étymologie:''' [[ὕψι]], [[θρόνος]].
}}
}}
{{Slater
{{Slater

Revision as of 18:29, 2 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὑψῐθρονος Medium diacritics: ὑψίθρονος Low diacritics: υψίθρονος Capitals: ΥΨΙΘΡΟΝΟΣ
Transliteration A: hypsíthronos Transliteration B: hypsithronos Transliteration C: ypsithronos Beta Code: u(yi/qronos

English (LSJ)

ον, high-throned, of gods, Pi.N.4.65, I.6 (5).16.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
au siège ou au trône élevé.
Étymologie: ὕψι, θρόνος.

Greek (Liddell-Scott)

ὑψίθρονος: -ον, ὁ ἔχων τὸν θρόνον του ὑψηλά, ἐπὶ τῶν θεῶν, Πινδ. Ν. 4. 105, Ι. 6 (5). 23.

English (Slater)

ὑψίθρονος, -ον throned on high ὑψιθρόνων μίαν Νηρείδων (N. 4.65) ὑψίθρονον Κλωθὼ (I. 6.16)

Greek Monolingual

-ον, Α
(για θεό) αυτός που έχει τον θρόνο του ψηλά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὕψι «ψηλά» + θρόνος (πρβλ. ἀρχί-θρονος)].

Greek Monotonic

ὑψίθρονος: -ον, υψηλόθρονος, σε Πίνδ.

Russian (Dvoretsky)

ὑψίθρονος: высоко восседающий (Κλωθώ Pind.).

Middle Liddell

ὑψί-θρονος, ον,
high-throned, Pind.