θετέος: Difference between revisions
ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ μείζονα. Καὶ ἔτι καθ᾽ ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι (1 Corinthians 12:31) → But go ahead and strive for the greater gifts. And I'm about to show you a still more excellent way.
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=α, ον :<br /><i>adj. verb. de</i> [[τίθημι]]. | |btext=α, ον :<br /><i>adj. verb. de</i> [[τίθημι]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''θετέος:''' adj. verb. к [[τίθημι]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 21: | Line 24: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''θετέος:''' -α, -ον,<br /><b class="num">I.</b> ρημ. επίθ., αυτός που τοποθετείται, σε Αριστ.<br /><b class="num">II.</b> <i>θετέον</i>, αυτό που πρέπει να τεθεί, σε Ξεν. | |lsmtext='''θετέος:''' -α, -ον,<br /><b class="num">I.</b> ρημ. επίθ., αυτός που τοποθετείται, σε Αριστ.<br /><b class="num">II.</b> <i>θετέον</i>, αυτό που πρέπει να τεθεί, σε Ξεν. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[θετέος]], η, ον verb. adj.]<br /><b class="num">I.</b> to be laid [[down]], Arist.<br /><b class="num">II.</b> θετέον, one must lay [[down]], Xen. | |mdlsjtxt=[[θετέος]], η, ον verb. adj.]<br /><b class="num">I.</b> to be laid [[down]], Arist.<br /><b class="num">II.</b> θετέον, one must lay [[down]], Xen. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 13:30, 3 October 2022
English (LSJ)
α, ον, A to be countedas, Pl.Epin.984a, Arist.Pol.1277b38. II θετέον, one must establish, ἆθλα Pl.Lg.832e; one must assume, X. Mem.4.2.15; one must reckon, count, τοὺς βαναύσους πολίτας Arist. Pol.1277b35, cf. Satyr.Vit.Eur.Fr.39xv6, etc.; ἐν ἁμαρτίᾳ Ph.2.171.
German (Pape)
[Seite 1204] adj. verb. zu τίθημι, was zu setzen, anzunehmen ist; τούτων ἡμῖν θάτερα θετέα Plat. Epin. 984 a; Sp.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
adj. verb. de τίθημι.
Russian (Dvoretsky)
θετέος: adj. verb. к τίθημι.
Greek (Liddell-Scott)
θετέος: -α, -ον, ῥηματ. ἐπίθ., ὃν πρέπει νὰ θέσῃ τις, Πλάτ. Ἐπιν. 984 Α, Ἀριστ. Πολιτικ. 3. 5, 1. ΙΙ. θετέον, δεῖ τιθέναι, Πλάτ. Νόμ. 832 Ε, Ξεν. Ἀπομν. 4. 2, 14, κτλ.
Greek Monotonic
θετέος: -α, -ον,
I. ρημ. επίθ., αυτός που τοποθετείται, σε Αριστ.
II. θετέον, αυτό που πρέπει να τεθεί, σε Ξεν.
Middle Liddell
θετέος, η, ον verb. adj.]
I. to be laid down, Arist.
II. θετέον, one must lay down, Xen.
