ἀπαραχώρητος: Difference between revisions
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0280.png Seite 280]] nicht ausweichend, standhaft, Pol. 1, 61 u. Sp.; ἀπαραχωρήτως διακεῖσθαι περὶ τῶν πρωτείων, Niemand weichen wollen, Pol. 5, 106; unnachgiebig, Plut. ed. lib. 14. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0280.png Seite 280]] nicht ausweichend, standhaft, Pol. 1, 61 u. Sp.; ἀπαραχωρήτως διακεῖσθαι περὶ τῶν πρωτείων, Niemand weichen wollen, Pol. 5, 106; unnachgiebig, Plut. ed. lib. 14. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀπαραχώρητος:''' [[не отступающий]], [[неуступчивый]], [[стойкий]] Polyb., Plut. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 21: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-η, -ο (AM [[ἀπαραχώρητος]], -ον)<br /><b>νεοελλ.</b><br />αυτός που δεν παραχωρήθηκε ή δεν μπορεί να παραχωρηθεί<br /><b>αρχ.-μσν.</b><br />ο [[ανεπίτρεπτος]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που δεν υποχωρεί, ο [[σταθερός]] στις αποφάσεις του, [[ανένδοτος]]<br /><b>2.</b> αυτός που αρνείται να αποσυρθεί, να υποχωρήσει. | |mltxt=-η, -ο (AM [[ἀπαραχώρητος]], -ον)<br /><b>νεοελλ.</b><br />αυτός που δεν παραχωρήθηκε ή δεν μπορεί να παραχωρηθεί<br /><b>αρχ.-μσν.</b><br />ο [[ανεπίτρεπτος]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που δεν υποχωρεί, ο [[σταθερός]] στις αποφάσεις του, [[ανένδοτος]]<br /><b>2.</b> αυτός που αρνείται να αποσυρθεί, να υποχωρήσει. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 18:00, 3 October 2022
English (LSJ)
ον, A not giving ground, staunch, Plb.1.61.3. Adv. -τως, διακεῖσθαι περί τινος Id.5.106.5. 2 refusing to retire, unyielding, τὸ ἀ. τῆς ἐξουσίας D.H.10.19; φιλαρχία ἀ. 10.54, cf. Plu. 2.10a. II Pass., not permitted, Sch.Opp.H.5.416.
Spanish (DGE)
-ον
I 1no permitido Sch.Opp.H.5.416.
2 que no cede terreno, que no se retira, firme ἄνδρες Plb.1.61.3, φιλαρχία ἀ. D.H.10.54, ἀπαραχώρητοι ἐν ταῖς ζητήσεσιν Plu.2.10a
•subst. τὸ ἀ. τῆς ἐξουσίας la negativa a retirarse de los cargos D.H.10.19.
II adv. -ως sin ceder διακεῖσθαι Plb.5.106.5, ἀ. ἄμφω ἔχοντες no estando ninguno de los dos dispuesto a ceder Ps.C.C.p.210.
German (Pape)
[Seite 280] nicht ausweichend, standhaft, Pol. 1, 61 u. Sp.; ἀπαραχωρήτως διακεῖσθαι περὶ τῶν πρωτείων, Niemand weichen wollen, Pol. 5, 106; unnachgiebig, Plut. ed. lib. 14.
Russian (Dvoretsky)
ἀπαραχώρητος: не отступающий, неуступчивый, стойкий Polyb., Plut.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπαραχώρητος: -ον, ὁ μὴ παραχωρῶν, ὁ μὴ ὑποχωρῶν, Πολύβ. 2. 61, 3: ― Ἐπίρρ. -τως, διακεῖσθαι περί τινος ὁ αὐτ. 5. 106, 5. ΙΙ. ἀνένδοτος, Διον. Ἁλ. 10. 19, Πλούτ. 2. 10Α.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM ἀπαραχώρητος, -ον)
νεοελλ.
αυτός που δεν παραχωρήθηκε ή δεν μπορεί να παραχωρηθεί
αρχ.-μσν.
ο ανεπίτρεπτος
αρχ.
1. αυτός που δεν υποχωρεί, ο σταθερός στις αποφάσεις του, ανένδοτος
2. αυτός που αρνείται να αποσυρθεί, να υποχωρήσει.
