ἁλμυρίς

English (LSJ)

ίδος, ἡ, A anything salt, and so, 1 salt humour, Hp. Epid.3.13; salt scum, Arist.Mete.357b4. 2 salt soil or salt land, Thphr.CP2.5.4, LXX Jb.39.6, PPetr.3p.237, etc.; in Attica, = ἁλίπεδον, IG2.1059, Hsch.: pl., Ἁλμυρίδες, Ar.Fr.132. 3 kind of κράμβη, Brassica cretica, Eudem. ap. Ath.†.369e, POxy.736.73 (i B. C.): pl., Diocl.Fr.138, Plu.2.801a. b = ἅλιμον, Aët.1.21. II saliness, D.S.3.39.

Spanish (DGE)

-ίδος, ἡ
I 1secreción salina ἁλμυρίδες οὐδὲν ἠνώχλεον Hp.Epid.3.13
•residuo salino ὑφίσταται ἁ. ... ἐν τοῖς ἀγγείοις queda un depósito salino en los conductos Arist.PA 676^a34, cf. Mete.357^b4
•eflorescencia salina sobre la tierra πᾶν τὸ πεδίον ἐξήνθησεν ἁλμυρίδα Plu.2.248d, τὸ πεδίον ... πλῆθον ἁλμυρίδος Polyaen.4.6.11.
2 salinidad del agua ἡ κατὰ ἁλμυρίδα βαρύτης Arist.Pr.933^b24
•del sudor, Thphr.Sud.16, las plantas διὰ τί ποτε ἐνίοις ἐγγίγνεται ... ἡ ἁλμυρίς Thphr.CP 6.10.4.
II terreno salobre, marisma o estero ἐν ταῖς ἁλμυρίσιν ἡ ῥάφανος ἀρίστη Thphr.CP 2.5.4, ἐθέμην ... τὰ σκηνώματα αὐτοῦ ἁλμυρίδα LXX Ib.39.6, cf. Plu.Eum.16, PPetr.2.30b.7, PSI 639.5, 8 (III a.C.), cf. Hsch.
III 1salmuera como remedio médico ἅλες καὶ ἁλμυρίδες καὶ λίτρον Hp.Liqu.3.
2 salazón, conserva, POxy.736.73 (I a.C.).
IV bot.
1 berza silvestre de Grecia, Brassica cretica Lamb., Eudemus en Ath.369e.
2 armuelle, verdolaga, Atriplex halimus Aët.1.20.

German (Pape)

[Seite 108] ίδος, ἡ, Salzwasser, Theophr. salziger Boden, bes. eine Gegend am Piräeus, Hesych., Inscr. 103; κράμβη. eine Kohlart, Ath. IX, 369 e; – in Salz Eingepökeltes, Plut. an seni 4.

Russian (Dvoretsky)

ἁλμῠρίς: ίδος ἡ
1) соленая жижа Arst.: πᾶν τὸ πεδίον ἐξηνθησεν ἁλμυρίδα Plut. вся равнина была пропитана солью;
2) соленость: πικρᾶς ἁλμυρίδος ἔχειν γεῦσιν Diod. иметь горько-соленый вкус;
3) соленое кушанье (ἁλμυρίδες καὶ τοιαῦτα βρώματα Plut.).

Greek (Liddell-Scott)

ἁλμῠρίς: -ίδος, ἡ, πᾶν τὸ ἁλμυρόν, ἑπομένως, 1) ἁλμυρὸς χυμός, ἁλμυρὸν ὑγρόν, Ἱππ. Ἐπιδ. 3. 1089˙ ἁλμυρὸς ἀφρός, Ἀριστ. Μετεωρ. 2. 3, 13. 2) πρᾶγμα δι’ ἅλμης τεταριχευμένον, Πλούτ. 2. 801Α. 3) εἶδος κράμβης φυομένης ἐν Ἐρετρίᾳ, Κύμῃ, Ρόδῳ, κτλ., «τῇ δ’ ἡδονῇ πρώτην κεκρίσθαι τὴν ἁλμυρίδα», Ἀθήν. 369F. 4) ἁλμυρὸν ἔδαφος ἢ γῆ, Θεοφρ. Αἰτ. Φ. 2. 5, 4, Ἑβδ. (Ἰώβ, λθϳ, β), παράλιόν τι μέρος τῆς Ἀττικῆς, «ἁλμυρίδες, αἰγιαλοί, καὶ τόπος ἐν τῇ Ἀττικῇ παρὰ τὰς ἐσχατιάς, οὗ τοὺς νεκροὺς (τῶν κακούργων δηλ.) ἐξέβαλλον», Ἡσύχ.˙ πρβλ. ἁλίπεδον. ΙΙ. = ἁλμυρότης, «ἁρμυράδα», Διόδ. 3. 39.

Greek Monolingual

ἁλμυρίς (-ίδος), η (Α)
1. καθετί αλμυρό (χυμός, νερό κ.λπ.)
2. αλμυρό έδαφος, αλμυρή γη
3. αλμυρότητα, αρμυράδα
4. είδος αγριολάχανου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἁλμυρός.
ΠΑΡ. ἁλμυρίδιον].