ξιφηφόρος

English (LSJ)

ον, A bearing a sword, carrying a sword, sword in hand, E.Or.1504,al.; ξ. ἀγῶνες A.Ch.584, E.HF812 (lyr.); βρόχοι ib.730; χεῖρες Antiph.217.19,cf. Callistr.Stat.13: as substantive, swordsman, swordman, Hdn.7.10.7. II = ξιφίας ΙΙ, Sch.Arat.1091.

German (Pape)

[Seite 279] ein Schwert tragend; Eur. Ion 980; auch ἀγῶνες, Aesch. Ch. 577; Eur. oft, ξιφηφόρων ἐς ἀγώνων ἅμιλλαν, Herc. Fur. 812; in sp. Prosa, Hdn. 7, 10, 3.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 qui porte une épée;
2 ξιφηφόροι ἀγῶνες ESCHL combats à l'épée.
Étymologie: ξίφος, φέρω.

Russian (Dvoretsky)

ξῐφηφόρος: несущий меч, меченосный Eur.: ξιφηφόροι ἀγῶνες Aesch. бой на мечах.

Greek (Liddell-Scott)

ξῐφηφόρος: -ον, ὁ φέρων ξίφος, ὁ ἔχων ξίφος ἐν τῇ χειρί, ξ. ἀγῶνες Αἰσχύλ. Χο. 584, Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 812· βρόχοι 730. ΙΙ. = ξιφίας ΙΙ, Θέων εἰς Ἄρατ. - Ὡσαύτως ξιφορ-, Γλωσσ. ξῐφίας, ου, ὁ, (ξίφος) ὁ γνωστὸς ἰχθύς, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 2. 13, 9, κ. ἀλλ., Ἀρχέστρ. παρ’ Ἀθην. 314Ε· ἐν τῷ Δωρ. τύπῳ σκιφίας, Ἐπίχ. 29 Ahr.· πρβλ. Ξ, ξ. ΙΙ. 1. ΙΙ. κομήτης τις, (ὡς ἐκ τοῦ σχήματος), Πλίν. 2. 22.

Spanish

que porta una espada

Greek Monolingual

ξιφηφόρος, -ον (Α)
1. οπλισμένος με ξίφος
2. ως ουσ. α) ξιφοφόρος, στρατιώτης
β) είδος κομήτη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ξίφος + συνδετικό φωνήεν -η- (αντί του -ο για μετρικούς λόγους) + -φόρος].

Greek Monotonic

ξῐφηφόρος: -ον (φέρω), οπλισμένος με ξίφος, αυτός που κρατάει ξίφος, ξιφομάχος, σε Αισχύλ., Ευρ.

Middle Liddell

ξῐφη-φόρος, ον, φέρω
sword in hand, Aesch., Eur.

Translations

Arabic: سَيَّاف‎; Armenian: սուսերամարտիկ; Belarusian: фехтавальшчык; Bulgarian: фехтовчик; Catalan: espadatxí; Chinese Mandarin: 劍客, 剑客; Dutch: zwaardvechter; Finnish: miekkailija, miekkamies; French: maître d'armes; Georgian: მოფარიკავე; German: Fechter; Greek: ξιφομάχος; Ancient Greek: ξιφήρης; Indonesian: ahli pedang; Italian: spadaccino; Japanese: 剣客; Korean: 검객(劍客), 검술사(劍術師); Latin: gladiator; Latvian: paukotājs; Lithuanian: fechtuotojas; Persian: شمشیرزن‎; Polish: szermierz; Portuguese: espadeiro; Russian: фехтовальщик; Spanish: espadachín; Ukrainian: фехтувальник

Léxico de magia

-ον que porta una espada de Selene, en una calumnia maléfica ἐγὼ ἴδον τὴν μέγιστην θεὸν καταλιποῦσαν τὸν πόλον τὸν οὐράνιον, ἐπὶ γῆς γυμνοσάνδαλον, ξιφηφόρον yo he visto a la más grande diosa abandonar el polo celestial, descalza sobre la tierra, portando una espada P IV 2481