σιαλίς: Difference between revisions
From LSJ
Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
m (pape replacement) |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=sialis | |Transliteration C=sialis | ||
|Beta Code=siali/s | |Beta Code=siali/s | ||
|Definition=ίδος, ἡ, a kind of <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[bird]], Did. ap. <span class="bibl">Ath.9.392f</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> <b class="b3"> | |Definition=ίδος, ἡ, a kind of <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[bird]], Did. ap. <span class="bibl">Ath.9.392f</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> <b class="b3">σιαλίς· βλέννος, Ἀχαιοί</b>, Hsch.</span> | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Line 15: | Line 15: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-[[ίδος]], ἡ, Α<br /><b>1.</b> [[είδος]] πτηνού<br /><b>2.</b> <i>([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b>)</i> (στους Αχαιούς) «[[βλέννος]]».<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[σίαλον]] «[[σάλιο]]» <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] -<i>ίς</i>, -[[ίδος]] (<b>πρβλ.</b> <i>κύμινδ</i>-<i>ις</i>)]. | |mltxt=-[[ίδος]], ἡ, Α<br /><b>1.</b> [[είδος]] πτηνού<br /><b>2.</b> <i>([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b>)</i> (στους Αχαιούς) «[[βλέννος]]».<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[σίαλον]] «[[σάλιο]]» <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] -<i>ίς</i>, -[[ίδος]] (<b>πρβλ.</b> <i>κύμινδ</i>-<i>ις</i>)]. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=ἡ, <i>ein [[Vogel]]</i>, Ath. IX.392f. S. auch [[σίαλος]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 16:34, 24 November 2022
English (LSJ)
ίδος, ἡ, a kind of A bird, Did. ap. Ath.9.392f. II σιαλίς· βλέννος, Ἀχαιοί, Hsch.
Greek (Liddell-Scott)
σιαλίς: -ίδος, εἶδος πτηνοῦ, Ἀθην. 392F. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «σιαλίς· βλέννος Ἀχαιοί».
Greek Monolingual
-ίδος, ἡ, Α
1. είδος πτηνού
2. (κατά τον Ησύχ.) (στους Αχαιούς) «βλέννος».
[ΕΤΥΜΟΛ. < σίαλον «σάλιο» + επίθημα -ίς, -ίδος (πρβλ. κύμινδ-ις)].