ψοφητικός: Difference between revisions

From LSJ

εὐκαταφρόνητός ἐστι σιγηρὸς τρόπος → a way of life disposed to silence is contemptible (Menander)

Source
m (Text replacement - "Ggstz " to "<span class="ggns">Gegensatz</span> ")
m (LSJ1 replacement)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=psofitikos
|Transliteration C=psofitikos
|Beta Code=yofhtiko/s
|Beta Code=yofhtiko/s
|Definition=ή, όν, [[able to make a noise]], of animals, opp. both to <b class="b3">τὰ ἄφωνα</b> and to <b class="b3">τὰ φωνήεντα</b>, <span class="bibl">Id.<span class="title">HA</span>488a31</span>; <b class="b3">τὸ ψ</b>. [[a thing capable of producing sound]], opp. <b class="b3">τὸ ὁρατόν</b>, <span class="bibl">Id.<span class="title">de An.</span>423b5</span>, cf. <span class="bibl">420a3</span>.
|Definition=ψοφητική, ψοφητικόν, [[able to make a noise]], of animals, opp. both to <b class="b3">τὰ ἄφωνα</b> and to <b class="b3">τὰ φωνήεντα</b>, Id.''HA''488a31; <b class="b3">τὸ ψ.</b> [[a thing capable of producing sound]], opp. <b class="b3">τὸ ὁρατόν</b>, Id.''de An.''423b5, cf. 420a3.
}}
}}
{{pape
{{pape

Revision as of 10:42, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ψοφητικός Medium diacritics: ψοφητικός Low diacritics: ψοφητικός Capitals: ΨΟΦΗΤΙΚΟΣ
Transliteration A: psophētikós Transliteration B: psophētikos Transliteration C: psofitikos Beta Code: yofhtiko/s

English (LSJ)

ψοφητική, ψοφητικόν, able to make a noise, of animals, opp. both to τὰ ἄφωνα and to τὰ φωνήεντα, Id.HA488a31; τὸ ψ. a thing capable of producing sound, opp. τὸ ὁρατόν, Id.de An.423b5, cf. 420a3.

German (Pape)

[Seite 1401] zum Geräuschmachen, Lärmen geschickt, von unartikulirten Tönen, Arist. H. A., 1, 1 von den Thieren, im Gegensatz der ἄφωνα u. der φωνήεντα.

Russian (Dvoretsky)

ψοφητικός: способный звучать: τὰ μὲν (ζῷα) ψοφητικά, τὰ δ᾽ ἄφωνα, τὰ δε φωνήεντα Arst. одни животные способны издавать звуки, другие неспособны, третьи же одарены голосом.

Greek (Liddell-Scott)

ψοφητικός: -ή, -όν, ὁ δυνάμενος νὰ κάμῃ θόρυβον ἢ νὰ παραγάγῃ ἦχον, ἐπὶ ζῴων, κατ’ ἀντίθεσιν πρός τε τὰ ἄφωνα καὶ τὰ φωνήεντα, Ἀριστ. περὶ τὰ Ζ. Ἱστ. 1. 1, 29· τὰ ψοφητικά, τὰ ψοφεῖν δυνάμενα, κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὰ ὁρατά, ὁ αὐτ. π. Ψυχῆς 2. 11, 8, πρβλ. 2. 8, 6.

Greek Monolingual

-ή, -όν, Α [ψοφῶ (Ι)]
1. (για ζώο) αυτός που μπορεί να παράγει ψόφο
2. το ουδ. ως ουσ. τὸ ψοφητικόν
καθετί που μπορεί να κάνει θόρυβο.