παλίμπαις: Difference between revisions

From LSJ

Ζεὺς οἶδε μοῖράν τ' ἀμμορίην τ' ἀνθρώπων → Zeus knows what is man's fate and what is not, Zeus knows man's good and bad fortune

Source
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br")
m (LSJ1 replacement)
 
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=palimpais
|Transliteration C=palimpais
|Beta Code=pali/mpais
|Beta Code=pali/mpais
|Definition=παιδος, ὁ, ἡ, [[again a child]], <span class="bibl">Luc.<span class="title">Sat.</span>9</span>.
|Definition=παιδος, ὁ, ἡ, [[again a child]], Luc.''Sat.''9.
}}
}}
{{pape
{{pape
Line 17: Line 17:
}}
}}
{{elnl
{{elnl
|elnltext=παλίμπαις -παιδος, ὁ, ἡ &#91;[[πάλιν]], [[παῖς]]] opnieuw kind: spreekw.: παλίμπαιδας τοὺς γέροντας γίγνεσθαι oude mensen worden weer kinderen Luc. 61.9.
|elnltext=παλίμπαις -παιδος, ὁ, ἡ &#91;[[πάλιν]], [[παῖς]]] opnieuw kind: spreekw.: παλίμπαιδας τοὺς γέροντας γίγνεσθαι oude mensen worden weer kinderen Luc. 61.9.
}}
}}
{{elru
{{elru

Latest revision as of 12:23, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πᾰλίμπαις Medium diacritics: παλίμπαις Low diacritics: παλίμπαις Capitals: ΠΑΛΙΜΠΑΙΣ
Transliteration A: palímpais Transliteration B: palimpais Transliteration C: palimpais Beta Code: pali/mpais

English (LSJ)

παιδος, ὁ, ἡ, again a child, Luc.Sat.9.

German (Pape)

[Seite 448] παιδος, wieder, zum zweiten Male Kind, παροιμία, ἥ φησι παλίμπαιδας τοὺς γέροντας γενέσθαι, Luc. Saturn. 9.

French (Bailly abrégé)

παιδος (ὁ, ἡ)
qui retombe en enfance.
Étymologie: πάλιν, παῖς.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

παλίμπαις -παιδος, ὁ, ἡ [πάλιν, παῖς] opnieuw kind: spreekw.: παλίμπαιδας τοὺς γέροντας γίγνεσθαι oude mensen worden weer kinderen Luc. 61.9.

Russian (Dvoretsky)

πᾰλίμπαις: παιδος adj. впавший в детство (γέροντες Luc.).

Greek (Liddell-Scott)

πᾰλίμπαις: -αιδος, ὁ, ἡ, πάλιν παῖς, οὕτω γὰρ ἂν τὴν παροιμίαν ἐπαληθεύσαιμι, ἥ φησι παλίμπαιδας τοὺς γέροντας γίγνεσθαι Λουκ. τὰ πρὸς Κρόνον 9.

Greek Monolingual

ο, η (Α παλίμπαις, -αιδος)
(για ενήλικο ή γέροντα) αυτός που, από διανοητική άποψη, έγινε ξανά παιδί, που ξαναμωράθηκε.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πάλιν + παῖς.