φιλόφθονος: Difference between revisions
From LSJ
Τὸν αὐτὸν αἰνεῖν καὶ ψέγειν ἀνδρὸς κακοῦ → Hominis mali est culpare, quem laudaverit → Den selben lobt und tadelt nur ein schlechter Mann
m (LSJ1 replacement) |
m (Text replacement - "D.S." to "D.S.") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=filofthonos | |Transliteration C=filofthonos | ||
|Beta Code=filo/fqonos | |Beta Code=filo/fqonos | ||
|Definition=φιλόφθονον, [[given to envy]], ἔστι τινὰ τῶν ἀνθρωπίων φ. καὶ μικρόσοφα D.S.26.1; τὸ φ. Plu.2 91b. | |Definition=φιλόφθονον, [[given to envy]], ἔστι τινὰ τῶν ἀνθρωπίων φ. καὶ μικρόσοφα [[Diodorus Siculus|D.S.]]26.1; τὸ φ. Plu.2 91b. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Latest revision as of 07:45, 27 March 2024
English (LSJ)
φιλόφθονον, given to envy, ἔστι τινὰ τῶν ἀνθρωπίων φ. καὶ μικρόσοφα D.S.26.1; τὸ φ. Plu.2 91b.
German (Pape)
[Seite 1288] neidsüchtig, Plut. cap. ex host. util. p. 282.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
envieux ; τὸ φιλόφθονον jalousie, envie.
Étymologie: φίλος, φθόνος.
Russian (Dvoretsky)
φιλόφθονος: завистливый Diod.
Greek (Liddell-Scott)
φῐλόφθονος: -ον, ὁ ἀγαπῶν τὸν φθόνον, φθονερός, Διοδ. Ἐκλογ. 513. 60· τὸ φιλόφθονον Πλούτ. 2. 91Β.
Greek Monolingual
-ον, Α
1. φθονερός
2. το ουδ. ως ουσ. τὸ φιλόφθονον
η φιλοφθονία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + φθόνος (πρβλ. βαρύφθονος)].
