Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

praefractus: Difference between revisions

From LSJ

Λύπης ἰατρός ἐστιν ἀνθρώποις λόγος – For men reason is a healer of grief – Für Menschen ist der Trauer Arzt allein das WortMaeroris unica medicina oratio.

Menander, Sententiae, 452
m (Text replacement - ":: ([a-zA-Z' ]+)\n" to ":: $1 ")
(CSV3 import)
 
Line 10: Line 10:
{{Georges
{{Georges
|georg=praefrāctus, a, um, PAdi. m. Compar. ([[von]] [[praefringo]]), I) [[abgebrochen]], [[schroff]] in der [[Schreibart]], [[Thucydides]] praefractior, Cic. or. 40. – II) [[unbiegsam]] [[von]] [[Charakter]], [[streng]] (vgl. [[unser]] »es mag [[biegen]] [[oder]] [[brechen]]«), [[rücksichtslos]], [[Aristo]] [[Chius]] [[praefractus]], [[ferreus]], Cic. Hortens. fr. 28. p. 59 Kays.: praefractius perseverantiae [[exemplum]], Val. Max. 3, 8. ext. 2: Charondae praefractior et abscisior [[iustitia]], Val. Max. 6, 5. ext. 4.
|georg=praefrāctus, a, um, PAdi. m. Compar. ([[von]] [[praefringo]]), I) [[abgebrochen]], [[schroff]] in der [[Schreibart]], [[Thucydides]] praefractior, Cic. or. 40. – II) [[unbiegsam]] [[von]] [[Charakter]], [[streng]] (vgl. [[unser]] »es mag [[biegen]] [[oder]] [[brechen]]«), [[rücksichtslos]], [[Aristo]] [[Chius]] [[praefractus]], [[ferreus]], Cic. Hortens. fr. 28. p. 59 Kays.: praefractius perseverantiae [[exemplum]], Val. Max. 3, 8. ext. 2: Charondae praefractior et abscisior [[iustitia]], Val. Max. 6, 5. ext. 4.
}}
{{LaZh
|lnztxt=praefractus, a, um. ''part''. ''p''. v. [[praefringo]]. :: 先破者。固執者。Auctor praefractior 文不暢順之書。
}}
}}

Latest revision as of 22:00, 12 June 2024

Latin > English

praefractus praefracta -um, praefractior -or -us, praefractissimus -a -um ADJ :: broken off before end

Latin > English (Lewis & Short)

praefractus: a, um, Part. and P. a., from praefringo.

Latin > French (Gaffiot 2016)

præfrāctus,¹⁵ a, um, p.-adj. de præfringo || -tior Cic. Or. 48, brisé avant la fin, tronqué [en parl. de l’écrivain et de sa phrase] || opiniâtre, obstiné, sévère, inflexible : Val. Max. 6, 5, 4.

Latin > German (Georges)

praefrāctus, a, um, PAdi. m. Compar. (von praefringo), I) abgebrochen, schroff in der Schreibart, Thucydides praefractior, Cic. or. 40. – II) unbiegsam von Charakter, streng (vgl. unser »es mag biegen oder brechen«), rücksichtslos, Aristo Chius praefractus, ferreus, Cic. Hortens. fr. 28. p. 59 Kays.: praefractius perseverantiae exemplum, Val. Max. 3, 8. ext. 2: Charondae praefractior et abscisior iustitia, Val. Max. 6, 5. ext. 4.

Latin > Chinese

praefractus, a, um. part. p. v. praefringo. :: 先破者。固執者。Auctor praefractior 文不暢順之書。