praefractus: Difference between revisions
Λύπης ἰατρός ἐστιν ἀνθρώποις λόγος – For men reason is a healer of grief – Für Menschen ist der Trauer Arzt allein das Wort – Maeroris unica medicina oratio.
m (Text replacement - ":: ([a-zA-Z' ]+)\n" to ":: $1 ") |
(CSV3 import) |
||
Line 10: | Line 10: | ||
{{Georges | {{Georges | ||
|georg=praefrāctus, a, um, PAdi. m. Compar. ([[von]] [[praefringo]]), I) [[abgebrochen]], [[schroff]] in der [[Schreibart]], [[Thucydides]] praefractior, Cic. or. 40. – II) [[unbiegsam]] [[von]] [[Charakter]], [[streng]] (vgl. [[unser]] »es mag [[biegen]] [[oder]] [[brechen]]«), [[rücksichtslos]], [[Aristo]] [[Chius]] [[praefractus]], [[ferreus]], Cic. Hortens. fr. 28. p. 59 Kays.: praefractius perseverantiae [[exemplum]], Val. Max. 3, 8. ext. 2: Charondae praefractior et abscisior [[iustitia]], Val. Max. 6, 5. ext. 4. | |georg=praefrāctus, a, um, PAdi. m. Compar. ([[von]] [[praefringo]]), I) [[abgebrochen]], [[schroff]] in der [[Schreibart]], [[Thucydides]] praefractior, Cic. or. 40. – II) [[unbiegsam]] [[von]] [[Charakter]], [[streng]] (vgl. [[unser]] »es mag [[biegen]] [[oder]] [[brechen]]«), [[rücksichtslos]], [[Aristo]] [[Chius]] [[praefractus]], [[ferreus]], Cic. Hortens. fr. 28. p. 59 Kays.: praefractius perseverantiae [[exemplum]], Val. Max. 3, 8. ext. 2: Charondae praefractior et abscisior [[iustitia]], Val. Max. 6, 5. ext. 4. | ||
}} | |||
{{LaZh | |||
|lnztxt=praefractus, a, um. ''part''. ''p''. v. [[praefringo]]. :: 先破者。固執者。Auctor praefractior 文不暢順之書。 | |||
}} | }} |
Latest revision as of 22:00, 12 June 2024
Latin > English
praefractus praefracta -um, praefractior -or -us, praefractissimus -a -um ADJ :: broken off before end
Latin > English (Lewis & Short)
praefractus: a, um, Part. and P. a., from praefringo.
Latin > French (Gaffiot 2016)
præfrāctus,¹⁵ a, um, p.-adj. de præfringo || -tior Cic. Or. 48, brisé avant la fin, tronqué [en parl. de l’écrivain et de sa phrase] || opiniâtre, obstiné, sévère, inflexible : Val. Max. 6, 5, 4.
Latin > German (Georges)
praefrāctus, a, um, PAdi. m. Compar. (von praefringo), I) abgebrochen, schroff in der Schreibart, Thucydides praefractior, Cic. or. 40. – II) unbiegsam von Charakter, streng (vgl. unser »es mag biegen oder brechen«), rücksichtslos, Aristo Chius praefractus, ferreus, Cic. Hortens. fr. 28. p. 59 Kays.: praefractius perseverantiae exemplum, Val. Max. 3, 8. ext. 2: Charondae praefractior et abscisior iustitia, Val. Max. 6, 5. ext. 4.
Latin > Chinese
praefractus, a, um. part. p. v. praefringo. :: 先破者。固執者。Auctor praefractior 文不暢順之書。