πευκήεις: Difference between revisions
Sunt verba voces quibus hunc lenire dolorem possis, magnam morbi deponere partem → Words will avail the wretched mind to ease and much abate the dismal black disease.
(13_5) |
(6_6) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0607.png Seite 607]] εσσα, εν, mit Fichten bewachsen, sichtenreich; [[οὔρεα]], D. Per. 678; [[νῆσος]], Orph. Arg. 1194; aus Fichten gemacht, [[Ἥφαιστος]], d. i. das Feuer der Pechfackeln, Soph. Ant. 123; [[σκάφος]], Eur. Andr. 864; sp. D. – Uebh. scharf durchdringend, herb u. spitz, [[ὀλολυγμός]] Aesch. Ch. 381, auch κέντρα, Opp. Hal. 2, 457. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0607.png Seite 607]] εσσα, εν, mit Fichten bewachsen, sichtenreich; [[οὔρεα]], D. Per. 678; [[νῆσος]], Orph. Arg. 1194; aus Fichten gemacht, [[Ἥφαιστος]], d. i. das Feuer der Pechfackeln, Soph. Ant. 123; [[σκάφος]], Eur. Andr. 864; sp. D. – Uebh. scharf durchdringend, herb u. spitz, [[ὀλολυγμός]] Aesch. Ch. 381, auch κέντρα, Opp. Hal. 2, 457. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''πευκήεις''': Δωρ. [[πευκάεις]], εσσα, ἐν, [[κατάφυτος]] ἐκ πευκῶν [[οὔρεα]] Διον. Π. 678· [[νῆσος]] Ὀρφ. Ἀργ. 1187. 2) ὁ ἐκ πεύκης ἢ ἐκ ξύλου πεύκης, π. [[σκάφος]] Εὐρ. Ἀνδρ. 863· πευκάενθ’ Ἥφαιστον, τὸ πῦρ τῶν ἐκ πεύκης πυρσῶν, Σοφ. Ἀντ. 123. ΙΙ. μεταφορ., διαπεραστικός, ὀξὺς (ἴδε [[πεύκη]] ἐν τέλ.), πευκήεντ’ ὀλολυγμὸν Αἰσχύλ. Χο. 385 (τὰ Ἀντίγραφα· ἀλλ’ ὁ Δινδ. [[χάριν]] τοῦ μέτρου διορθοῖ πῠκάεντ’ ἐκ τοῦ Θεογνώστ. σ. 23, [[ὅστις]] μνημονεύει λέξιν πῠκᾶες, ἥν ἑρμηνεύει ἰσχυρόν)· π. κέντρα Ὀππ. Ἁλ. 2. 457. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 10:44, 5 August 2017
English (LSJ)
Dor. πευκ-άεις, εσσα, εν,
A pine-covered, οὔρεα D.P.678; νῆσος Orph.A.1189. 2 of pine or pine-wood, π. σκάφος E.Andr.863 (lyr.); πευκάενθ' Ἥφαιστον the fire of pine-torches, S.Ant.123 (lyr.). II metaph., sharp, piercing, πευκήεντ' ὀλολυγμόν A.Ch.386 (lyr., codd.; Dind. metri gr. πῠκάεντ', cf. πυκᾶες· ἰσχυρόν, Theognost.Can.23, but πεύκαες· τὸ πικρόν, Hdn.Gr.1.394); πευκᾶεν σέλας ἀστραπῆς A.Fr.25 A; π. κέντρα Opp. H.2.457.
German (Pape)
[Seite 607] εσσα, εν, mit Fichten bewachsen, sichtenreich; οὔρεα, D. Per. 678; νῆσος, Orph. Arg. 1194; aus Fichten gemacht, Ἥφαιστος, d. i. das Feuer der Pechfackeln, Soph. Ant. 123; σκάφος, Eur. Andr. 864; sp. D. – Uebh. scharf durchdringend, herb u. spitz, ὀλολυγμός Aesch. Ch. 381, auch κέντρα, Opp. Hal. 2, 457.
Greek (Liddell-Scott)
πευκήεις: Δωρ. πευκάεις, εσσα, ἐν, κατάφυτος ἐκ πευκῶν οὔρεα Διον. Π. 678· νῆσος Ὀρφ. Ἀργ. 1187. 2) ὁ ἐκ πεύκης ἢ ἐκ ξύλου πεύκης, π. σκάφος Εὐρ. Ἀνδρ. 863· πευκάενθ’ Ἥφαιστον, τὸ πῦρ τῶν ἐκ πεύκης πυρσῶν, Σοφ. Ἀντ. 123. ΙΙ. μεταφορ., διαπεραστικός, ὀξὺς (ἴδε πεύκη ἐν τέλ.), πευκήεντ’ ὀλολυγμὸν Αἰσχύλ. Χο. 385 (τὰ Ἀντίγραφα· ἀλλ’ ὁ Δινδ. χάριν τοῦ μέτρου διορθοῖ πῠκάεντ’ ἐκ τοῦ Θεογνώστ. σ. 23, ὅστις μνημονεύει λέξιν πῠκᾶες, ἥν ἑρμηνεύει ἰσχυρόν)· π. κέντρα Ὀππ. Ἁλ. 2. 457.
